Het droeve geheim van droge ogen

Ziekte, Gezondheid, gezondheidszorg
zondag, 24 november 2019 om 8:01
82975091 m
Bijna iedereen weet wat droge ogen zijn, zeker nu we uren per dag naar schermpjes staren. Het wordt gemakkelijk chronisch. Maar vaak zien artsen en patiënten de ware oorzaken over het hoofd.
Als iemand in de gaten hebt dat de irritatie aan je ogen door te weinig vocht komt, is de oplossing doorgaans om vocht uit een flesje toe te voegen. Er zijn ook veel oogartsen die dat voorschrijven. Maar volgens oogspecialist Philipp Steven moet je de klachten veel serieuzer nemen. En ten onrechte aannemen dat ze minder traanvocht aanmaken, terwijl ze in feite ander traanvocht aanmaken.
Dat kan komen door geneesmiddelengebruik, zoals antidepressiva, bètablokkers of de pil. Ooglasers, staaroperaties of een huidaandoening spelen ook een rol en ouderdom versterkt de effecten.
Traanvloeistof wordt geproduceerd door de amandelvormige traanklier. Het bestaat uit water, zout, suiker, eiwitten en verschillende stoffen die ziekteverwekkers kunnen doden. Door met je ogen te knipperen wordt de vloeistof over het oog verdeeld en naar de binnenrand getransporteerd. De vloeibare film voorziet het hoornvlies van voedingsstoffen en wist vreemde voorwerpen weg. Als hij de traan breekt, moet je knipperen om het oppervlak van het oog opnieuw te bevochtigen. Een traan die verkeerd is samengesteld, breekt veel eerder dan een gezonde traan. Hij wordt onstabiel.
Als je traanvocht een verkeerde, onstabiele samenstelling heeft, zou je dus vaker moeten knipperen. Maar dat gebeurt niet. En dus wordt je oog te droog. Op korte termijn bieden tranen van de apotheek en het Kruidvat uitkomst. Maar als de oorzaken niet worden behandeld, kan de ziekte chronisch worden. De ogen doen zeer of tranen, je verdraagt geen oogmake-up meer of je krijgt pijn als iemand in je omgeving rookt. Aan het eind van het verhaal kunnen je ogen ontsteken en beschadigd raken.
Als je vermoedt dat je droge ogen hebt, moet je dus naar de oogarts gaan en niet naar het Kruidvat.
Bron(nen): Welt am Sonntag