Eurolamaar

De altijd scherpzinnige Boudewijn van Houten staat deze week op standejong.nl stil bij al het mooie dat Europa ons te bieden heeft.
Sinds tientallen jaren woont hij in Belgie (eerst in Brussel, later iets verderop) en dat gaf hem het voorrecht in kringen te verkeren waar de eurocraat veelvuldig van de partij was. Hij zegt eerlijk dat hij de omvang van het gehele Europese project niet kan overzien, maar is wel degelijk sceptisch als het gaat om de politiek van de gemeenschappelijke markt.
"Europa heeft een links luchtje," zo schrijft hij en het idee dat boeren in Groningen moeten opdraaien voor de problemen van boeren in Sicilië, laat staan Anatolië, is niets anders dan ordinaire ontwikkelingshulp.
Verder mogen de Europese idealen nogal abstract zijn, wie voor de EU werkt, staat oog in oog met bijzonder concrete zaken: salarissen en arbeidsvoorwaarden van de bovenste plank. Als toeschouwer op de eerste rij heeft dat de auteur niet altijd vervuld met de meest warme gevoelens voor het Europese ideaal.
Nog tenminste een aspect van zijn onbestemde Europese gevoelens is memorabel. De Europese politiek zo betoogt hij, maakt alles kapot waar hij zo op gesteld is: verscheidenheid.
Een halve eeuw geleden begon er bij Emmerik en Zundert een andere wereld en wie een beetje romantisch is ingesteld, verkiest de verscheidenheid van vroeger boven de eenvormigheid die nu vanuit Brussel wordt nagestreefd.

Bron(nen): Standejong.nl