Er waren er die het wantrouwden. En eerlijk gezegd: Welingelichte Kringen geloofde het ook niet meteen. De stad die ooit een kernwapenvrij gebied instelde, de stad die dacht dat er zonder schade een buis kon worden geboord door de pap onder de zeventiende eeuwse binnenstad, de stad die een vrienddschapsband had had met de DDR en heeft het Paramaribo, die stad heeft weer iets nieuws verzonnen. Amsterdam wil de productie van duurzame energie in de stad een flinke impuls geven. De gemeente gaat daarom een eigen duurzaam energiebedrijf oprichten. De bedoeling is dat in 2025 een derde deel van de Amsterdamse energiebehoefte komt uit lokaal geproduceerde energie. Daarvan denk je als Amsterdammer niet meteen: 'dat is waar', of 'dat gaat lukken' of 'is het stedelijk museum al klaar'. Volgens wethouder Carolien Gehrels (Bedrijven) biedt het grote kansen voor een nieuwe innovatieve sector in de stad. ''Minder afhankelijkheid van fossiele energiebronnen is niet alleen belangrijk voor het klimaat, maar ook voor een gezonde economische toekomst van Amsterdam." En vooral de presentatie van Gehrels overtuigde: dit was niet zo'n plan als toen van wethouder Roel van Duijn, die tuintjes wilde op auto's, of van wethouder Den Uyl, die een snelweg plande door de Jordaan. Dit was, je kon het aan Gehrels horen, een serieuze zaak. Daarom maar even gezocht naar het CV van Gehrels. Ze blijkt inderdaad deskundig. Loopbaan Carolien Gehrels was managing director van Berenschot Communicatie met als specialisme: overheidscommunicatie. Belangrijkste publicatie: “Verantwoord verleiden in beleidsprocessen." Gewoon een vakvrouw.