Waar loert het gevaar? Tijd om jezelf te herprogrammeren

Samenleving
vrijdag, 26 november 2010 om 00:00
welingelichtekringen header 1
Angstreacties zijn door miljoenen jaren evolutie in het limbische systeem van de hersenen verankerd. We zijn zo geconditioneerd, dat we op sommige gevaren reageren en op andere niet. We laten ons nog steeds leiden door prehistorische impulsen, terwijl de wereld om ons heen totaal is veranderd. Dat zegt Professor Paul Slovic van de universiteit van Oregon. Hij weet alles van gevaar, het inschatten van risico's en risicomanagement en schreef daar meerder boeken over, zoals 'The Perception of Risk' en 'The Feeling Of Risk'. Waar we bang voor zijn:
  1. Alles waarbij wij zelf in het geding zijn en intentie een rol speelt. Heeft degene die op me afkomt, iets kwaad in de zin?
  2. Alles wat tegen ons morele besef indruist, zoals diefstal. De klimaatverandering laat ons koud, ook al leidt die tot meer schade dan een zakkenroller.
  3. Onmiddellijk gevaar. Zo reageren we eerder op heftige veranderingen (een tsunami), dan op toekomstig gevaar, zoals het smelten van de ijskappen.
Wat doe je eraan? Hoe kunnen we ons los maken van onze voorouderlijke angsten? Volgens David Servan-Schreiber, hoogleraar psychiatrie in Frankrijk en Amerika, auteur van 'Uw brein als medicijn' en 'Antikanker', is het de kunst om je op de lange termijn te richten in plaats van te reageren op korte-termijn-impulsen. Wat zijn je levensdoelen? Hoe kun je ervoor zorgen dat je gezond blijft?
Veel van wat ons bedreigt (luchtvervuiling, bodemverontreiniging, klimaatverandering), overtreft de persoonlijke levenssfeer. In het Westen staat het heden, het bezit en de hebzucht centraal. Consumentisme en hedonisme is ons doel. Volgens het boeddhisme is het 'ik' is een mentale constructie, een illusie die ten onrechte het gevoel geeft dat er een tegenstelling is tussen mij en ‘de rest van de wereld’. Dat levert een kwetsbaar ik op dat zich snel bedreigd voelt.
Zo creëren we ook onze eigen toekomst. Nu hebben we de vrijheid om die lange termijn opties te kiezen die ons brengen wat we graag willen, en die keuzes te vermijden die ons (en de generaties na ons) schade berokkenen.
Bron(nen): Ode