'Marteling, het opzettelijk pijn toebrengen, gebeurde routinematig'

Prachtig interview in De Volkskrant over massale Nederlandse mensenrechtenschendingen in Indonesië met Herman Burgers (85). Hij was als dienstplichtige in 1948 in Batavia. Een fragment uit het verhaal: In oktober 1948 werd hij in Batavia geplaatst bij de krijgsraad van de landmacht. Op het kantoor dat onder meer verantwoordelijk was voor de uitvoering van de vonnissen. Een van de eerste dingen die zijn collega's hem vertelden, was dat er ontoelaatbare praktijken gangbaar waren die niet voor de krijgsraad werden gebracht. Zoals het martelen van gevangenen om inlichtingen te krijgen of het doodschieten van gevangen, vaak tijdens patrouilles.

'Voor mij was het een enorme dreun. Misschien was het stom, maar ik had dat niet verwacht zo kort na de Tweede Wereldoorlog. (...) De Duitse leugenformule auf der Flucht erschossen klonk ons nog vers in de oren. Nederlandse militairen deden in Indië hetzelfde. 'Marteling, het opzettelijk pijn en letsel toebrengen aan een weerloos slachtoffer, gebeurde routinematig. Er werd vaak gemarteld met elektrische stroom, dat is handig en schoon en men kan daar de veldtelefoon voor gebruiken. Maar er waren ook andere methoden.'

'Ik herinner me een gesprek met mijn bureauchef (..) Hij had gereisd in een wagon voor onderofficieren en die hadden geestdriftig ervaringen uitgewisseld over manieren om gevangenen aan het praten te krijgen. (..) Het verbaasde hem dat men er in Nederland niets van wist. In Indië wist iedereen dat er werd gefolterd bij verhoren. Hij voorspelde dat de uitgezonden militairen later, als ze eenmaal weer waren teruggekeerd in de burgermaatschappij, de psychische last van het zwijgen niet zouden kunnen dragen. Ze zouden gaan praten en hun verhalen zouden een grote schok in Nederland veroorzaken.

Lees het hele verhaal in De Volkskrant (nog niet online).

Bron(nen): De Volkskrant