We kunnen niet goed inschatten wanneer een kind liegt

Volwassenen zijn niet in staat om te achterhalen of een kleuter liegt of dat hij iets vertelt dat niet waar is, maar zich daar niet bewust van is. Het kind is ervan overtuigd dat het de waarheid vertelt, maar hij is misleid doordat iemand hem op een suggestieve manier vragen stelde. De kans dat een volwassene in de gaten had dat het kind niet de waarheid sprak, was niet hoger dan je op basis van toeval zou verwachten. De volwassenen waren wel beter in staat om te herkennen wanneer het kind wel de waarheid sprak. In dat geval voelden ze zich ook zekerder over hun oordeel.

Hieruit blijkt dat je door een suggestieve manier van vragen stellen kinderen valse verklaringen kunt laten afleggen. En dat zowel opzettelijke leugens als valse ingefluisterde herinneringen vaak ten onrechte voor waar worden aangezien. Dat kan verstrekkende gevolgen hebben voor gerechtelijk onderzoek naar lichamelijk en seksueel misbruik, waarbij jonge kinderen een verklaring moeten afleggen. Als ze opzettelijk liegen of niet de waarheid vertellen omdat iemand hen een verklaring ingefluisterd heeft, kunnen volwassenen dat niet onderkennen. De Schiedammer Parkmoord is daar een voorbeeld van.

Bron(nen): My Science