"Ik heb erg mijn best gedaan om de fouten van andere spannende
boeken te vermijden. Daarvoor heb ik iets gedaan dat eigenlijk not done is:
Mikael Blomkvist leer je uitsluitend kennen door de case study die
Lisbeth Salander heeft gemaakt." De Wall Street Journal publiceert uit de e-mailwisseling die Stieg Larsson voerde mijn zijn uitgever voor zijn blockbuster op de markt kwam. "Mijn hoofdrolspelers kom je meestal niet tegen in detectives. Blomkvist heeft geen puisten, drinkt niet te veel en heeft geen angstcomplex. Hij luistert niet de hele tijd naar opera's en heeft geen rare hobby's.
Hij heeft eigenlijk geen problemen, behalve dat hij met iedereen naar bed gaat, zoals hij zelf toegeeft. In veel opzichten heb ik de rolmodellen omgedraaid: Blomkvist is een echte 'bimbo;, terwijl Lisbeth Salander mannelijke eigenschappen en waarden heeft." Wie de boeken mooi vindt zal het stuk in de Wall Street Journal willen lezen. Al was het ook maar omdat ook Larsson buitengewoon onzeker was of hij eigenlijk wel goed kon schrijven.