Churchill, King, Ghandi: In tijd van nood kun je het beste geschifte leiders hebben

Neville Chamberlain was een succesvol zakenman en een bekwaam minister van Financiën. Maar toen het er op aan kwam was hij een mislukking. Churchill was licht geschift, aan de drank, een praatjesmaker en bij vlagen zwaar depressief. Toen het er op aan kwam was hij de leider die nodig was. Nassir Ghaemi betoogt in de Wall Street Journal dat in zware tijden leiders met een rare kant te verkiezen zijn. Hij noemt het de Inverse Law of Sanity.

Aristotoles was de eerste die een verband legt tussen gekte en genialiteit, en volgens Ghaemi, die een boek schreef over het onderwerp, wemelt het van de voorbeelden. Lincoln was, volgens de historici, psychisch in de war. Martin Luther King ook. En zo geeft Graemi een aantal voorbeelden. Volgens Graemi is de verklaring dat normale leiders een (te) zonnige kijk hebben over de mate waarin de wereld kan worden gestuurd. Gezonde leiders zijn ook vol van zichzelf. Depressie daarentegen leidt tot bescheidenheid van de verwachtingen en gaat samen met empathie. Lees dat stuk. Of anders het boek.

Bron(nen): Wall Street Journal