Jeroen van Koningsbrugge redde 6 keer iemand het leven

De eerste keer was het een meisje van 8. Het gebeurde in Frankrijk, hij was een jaar of 14, vertelt hij aan De Volkskrant. 'Ik kwam aanlopen op het strand en bij zee stonden er allemaal mensen te roepen. 'O no, no!' Bleek dat er een meisje aan het verdrinken was. 'Ze dreef steeds meer naar de rotsen waar een stroomversnelling was, en ze ging steeds vaker kopje-onder. Niemand deed iets. Ik rende de zee in, greep dat meisje, maar zij pakte mij in paniek zo stevig vast dat ik ook niks meer kon en we samen afdreven. Het bloed liep langs mijn lijf, zo hard klemde ze zich aan me vast. Uit alle macht heb ik me weten vast te grijpen aan een ijzeren buis die langs die rotsen liep. Op het strand stonden de mensen nog altijd 'O no!' te roepen. Dat bleken haar ouders te zijn. Zonder mij aan te kijken, namen ze hun dochter aan en liepen weg. Hing ik daar.' Hij denkt dat het komt omdat zijn moeder alcoholiste was. Dat maakte hem al heel jong verantwoordelijk. Op de lagere school verzon hij soms smoesjes om eerder naar huis te gaan om te kijken of het goed ging met zijn moeder. Als het nodig was bracht hij haar naar bed, zodat alles weer normaal was tegen de tijd dat zijn jongere broertje en zijn vader thuiskwamen. Het heeft ook zijn behoefte gebracht aan lichtheid, aan oplossingen. ¨Ik wil gewoon dat het leuk is. Ik probeer het leven wat lichter te maken dan het is. Ik vind het ook fijn als mensen zeggen dat ze depressief waren maar door een filmpje van Draadstaal of Neonletters even hebben moeten lachen. 'Ik probeer het leven wat lichter te maken dan het is'¨

Bron(nen): De Volkskrant