Nieuw! De G-2

Menigeen verwachtte dat de EU alleen maar belangrijker kon worden. Met het verdrag van Lissabon op zak zouden de 27 lidstaten van de Europese Unie eindelijk klaar zijn voor een hoofdrol in de mondiale economie.
Uhhhh? Volgens The Wall Street Journal zit het heel anders en is Europa de loser in de nieuwe geopolitieke verhoudingen.
De Verenigde Staten en China delen de lakens uit, de rest is niet meer dan figurant. Nu de politieke en economische elite bijeen is in Davos, wordt deze nieuwe realiteit meer en meer zichtbaar, ook wel G-2 genaamd.
Neem nou Kopenhagen vorige maand; de Europese invloed daar was bijzonder klein, en Barack Obama nam andere landen veel serieuzer dan Europese landen.
Goed, de Europese economie stelt wel degelijk nog iets voor, en Groot-Britannie en Frankrijk spelen militair gezien nog altijd een behoorlijk grote rol en hebben permanente zetes in de VN-Veiligheidsraad. Maar - zo zeggen waarnemers in Davos - Europa's invloed is onmiskenbaar tanende. Zo is de economische crisis hier veel ernstiger dan elders en zijn de perspectieven op langere termijn helemaal niet zo goed. De bevolking krimpt en het kan bijna niet anders of er zal op het wereldtoneel moeten worden ingeleverd ten gunste van BRIC (Brazilie, Rusland, India, China).
Ga er maar vanuit dat de Europese representatie in allerlei internationale fora zal krimpen, de huidige vertenwoordiging is nog te vaak een weergave van de verhoudingen van na de Tweede Wereldoorlog, maar die tijd is echt voorbij.
In de nieuwe wereldorde gaat het om 'hard power' - en dat betekent: veel geld, grondstofffen, goederen en wapens. De EU heeft in dat opzicht weinig te bieden, want de EU is verdeeld en is domweg niet een natie.
Nee, Europa staat er verre van zorgeloos voor, maar 1 ding kan niemand de oude wereld afpakken. Dankzij 'Lissabon' hebben wij een heuse president, Herman Van Rompuy, en een eigen minister van Buitenlandse Zaken, de onvolprezen Catherine Ashton.

Bron(nen): The Wall Street Journal