Zijn we eigenlijk bedoeld om in twee blokken ‘s nachts te slapen?
In oeroude verhalen gaat het soms over de eerste en de tweede slaap. In de Canterbury Tales, bijvoorbeeld. Roger Ekrich zocht het uit en kwam tot de conclusie dat we vroeger in twee blokken sliepen. Zodra de zon onder was gingen we - noodgedwongen - slapen. na een aantal uren werden we dan wakker. Het eind van de eerste slaap. Men ging dan iets doen. Plassen, bidden, seks.
En dan na een tijdje werd je weer slaperig en begon de tweede slaap, tot zonsopgang.
Volgens deskundigen heeft het kunstlicht daar langzaam een einde aan gemaakt. En denken we nu dat we niet normaal zijn en pillen nodig hebben als we midden in de nacht een tijdje wakker zijn.
Bron(nen): Barking up the Wrong Tree
Mensen die overdag 15-20 minuten slapen hebben ‘s nachts een paar uur minder slaap nodig en presteren stukken beter qua geheugen en probleemoplossen. Het kunstmatige slaapritme wat we sinds een paar generaties hebben is onnatuurlijk. In principe zou je geen wekker nodig moeten hebben om vroeg en uitgerust op te staan.
slaap al meer dan 40 jaar zonder wekker en ben altijd op dezelfde tijd wakker. een kwestie van jezelf inprogrammeren . sterker: heb nooit een horloge gehad en kwam toch overal op tijd. dat kan iedereen, hoor.
Interessant, goed om te weten als ik midden in de nacht wakker word. Vrouwlief zal er met deze onderbouwing dan van lusten! 😛