De wonderbaarlijke genezing van Catherine Zeta-Jones

Opinie
vrijdag, 15 april 2011 om 00:00
welingelichtekringen header 1
Catherine Zeta-Jones, actrice en echtgenote van Michael Douglas, heeft een bipolaire stoornis. De stress tengevolge van de ziekte van haar man (kanker), werd haar teveel. Ze zocht zelf hulp en na een opname van VIJF DAGEN in een psychiatrische kliniek was ze weer de oude. Dat is het verhaal in een notendop.
Een bipolaire stoornis wordt ook wel manisch-depressief genoemd, maar niet iedereen heeft manische èn depressieve episodes. Er zijn 2 typen: type 1 zijn mensen die minstens 1 manische fase hebben, al dan niet afgewisseld met depressies; en type 2 zijn mensen met minstens 1 hypomane episode en minstens 1 depressieve episode. Iemand die manisch is, is overdreven vrolijk, of juist heel prikkelbaar, onrustig en overactief. Denken en praten gaan snel, van de hak op de tak. Hypomaan is iets meer uitgelaten en druk zijn, maar niet zo erg dat men niet meer normaal kan functioneren. Catherine Zeta-Jones heeft een bipolaire stoornis type 2: vooral depressief dus.
In USA Today wordt ze bejubeld. Omdat zij openlijk uitkomt voor haar ziekte, is het hebben van een psychiatrische aandoening minder stigmatiserend. Dat is ook wel zo, maar nu lijkt het alsof een bipolaire stoornis een fluitje van een cent is. Het verhaal in USA Today is een juichverhaal: 'Als je braaf je pillen slikt, is het heel goed te behandelen'. Was het maar waar! Ongeveer 1/5 van de mensen met een bipolaire stoornis pleegt suïcide. Psychiater Ralph Kupka die gisteren zijn oratie uitsprak aan de VU, noemt als grootste probleem: 'Dat de behandelingen niet voldoende effectief zijn'. Er zijn wel pillen, maar die werken niet na 5 dagen en hebben (soms zware) bijwerkingen. Is mw. Zeta-Jones dan wel zo'n lichtend voorbeeld of denken lotgenoten nu: 'wat ben ik toch een loser dat mij dat niet lukt?'.