Soms is het beter om ouderen niet meer te reanimeren

Reanimatie van oudere patiënten is volgens hulpverleners vaak onnodig en ongewild. Artsen zouden met kwetsbare oudere patiënten een gesprek moeten voeren over de vraag of reanimatie mogelijk en wenselijk is. De kans op een geslaagde reanimatie zonder schadelijke gevolgen, is bij kwetsbare ouderen namelijk zeer klein.

Ambulancepersoneel reanimeert geregeld patiënten op hoge leeftijd die vrijwel zeker liever in hun eigen bed waren overleden. Ze zijn uitbehandeld of gewoon klaar met leven en willen niet meer, maar zodra 112 is gebeld, is er geen weg terug. Familieleden kennen de wens van de patiënt om niet meer gereanimeerd te worden soms ook wel, maar het dringt vaak pas echt door als de reanimatie al in volle gang is. Rustig in huiselijke kring sterven is er dan niet meer bij.

Alleen bij een zogenoemde niet-reanimerenpenning of een schriftelijke verklaring wordt niet ingegrepen. 'Maar die penning heb ik in 12 jaar op de ambulance nog nooit gezien', zegt ambulancehulpverlener Erik van Engelen. 'Ook heb ik zelden een huisarts meegemaakt die ernaast stond en zei: stop er maar mee'. De makkelijkste weg is doorverwijzen. Soms zijn ze ook bang voor de juridische consequenties. En vaak is niet de eigen huisarts aanwezig, maar iemand van de huisartsenpost die de patiënt niet goed kent.

In juni schreef Van Engelen een artikel hierover in Medisch Contact. Zijn noodkreet kreeg grote bijval van artsen en medisch personeel dat vaak met deze patiënten te maken heeft. Het stuk werd zelfs genomineerd als het meest spraakmakende artikel van de afgelopen 2 jaar in het vakblad. Ook Zembla besteedt vanavond aandacht aan de kwestie (21.20 uur - Ned 2).

Bron(nen): de Volkskrant Zembla Medisch Contact