De man waar het Witte Huis voor opstaat

Op Politico.com heb je het vaste hoekje van Mike Allen, 'Playbook' geheten. Een tekening erbij van een wat kalende veertiger met onder zijn arm een stapel dossiers die ongetwijfeld van groot belang zijn. Dit is de belangrijkste schrijver over alles wat in Washington gebeurt, beweert The New York Times en in het zondagse Magazine (die van morgen) staat een zeer uitgebreid profile van Allen, de man en zijn werk, zeg maar. De invloed van Allen is zo groot dat de topdogs van het Witte Huis niet weten hoe snel ze 's ochtends vroeg, of eigenlijk 's nachts, hun computer moeten openen om de laatste post van Allen te lezen, want hij werkt dag en nacht, en je bent nooit vroeg genoeg om zijn laatste bijdrage tot je te nemen. Vaak is hij de eerste met nieuwe feiten, roddels en inzichten en het Playbook is volgens The New York Times 'the principal early-morning document for an elite set of political and news-media thrivers and strivers.' Met alles wat hij weet, wat hij opschrijft, wat hij niet opschrijft en hoe hij het opschrijft is Allen de belangrijkste journalist van Washington. Op de een of andere manier wist Politico op deze manier aan statuur te winnen en zich te nestelen tussen de 'grote' titels zoals The Washington Post, The New York Times en The Wall Street Journal. Dat komt ook omdat de Obama-kliek eigenlijk op hetzelfde moment naar de hoofdstad kwam (2007) als dat Politico tot wasdom kwam, een nog redelijk jonge website (sinds 2006). Allen is blijkens dit profiel in wezen een mysterieuze man en niemand kan hem goed doorgronden. Enerzijds een volbloed journalist met een duzelingwekkende hoeveelheid contacten op vele niveaus, anderzijds ook iemand die meer de internetcodes dan de oude journalistieke codes hanteert (geruchten en roddels worden ook gepubliceerd), wat zijn naam groot maakt en waardoor hij in de ogen van anderen een dilettant is. Ieder tijdperk heeft zijn eigen journalistieke ster die Washington 'doet' en nu is dat dus Mike Allen, alleen niet in de krant maar op het web. Zodra hij zijn stukje heeft gepost, gaat het naar 1000-den mensen die aan zijn Playbook hebben gelinkt en verwijzen de grote aggregatiesites, zoals The Huffington Post en Drudge Report naar zijn laatste nieuwtjes . Dan is het maar een kwestie van enkele minuten en tot in de uithoeken van het land wet iedereen weer wat (vaak voor maar korte tijd) van het grootste belang is in de hoofdstad.

Bron(nen): The New York Times Playbook