Kathleen Ferrier moest een beetje huilen bij Twan Huys

Twan Huys schreef in de Vara gids over zijn eigen avonturen met Kathleen en Ad. Mevrouw Ferrier wijst er via Twitter op dat dat een erg goed stuk is. Oordeel zelf: Het is een half uur voor de uitzending van Nieuwsuur. Ad Koppejan en Kathleen Ferrier staan in de kamer van de hoofdredacteur. Ze zijn oververmoeid. Na een aantal slopende weken hebben ze die dag besloten de nieuwe regering van CDA en VVD met gedoogsteun van de PVV te steunen. ‘Heeft u de afgelopen dagen veel aan uw vader moeten denken?’ vraag ik Ferrier. Tranen wellen in haar ogen. ‘De afgelopen weken heb ik geen moment de neiging gehad om te huilen. Ook al barstten anderen in tranen uit, ik niet. Alleen als men over mijn vader begint… dan houd ik het niet droog. Ja, ik heb de laatste tijd heel veel aan mijn vader gedacht.’ Kathleen Ferrier is de dochter van de eerste president van Suriname, Johan Ferrier. Nadat Desi Bouterse in 1980 een coup pleegde in Suriname en uiteindelijk de grondwet buiten werking werd gesteld, trad president Ferrier af. Wat zou hij zijn dochter hebben geadviseerd die in deze tijden van crisis door sommige CDA-collega’s zelfs is uitgemaakt voor verrader? ‘Ik heb me die vraag de afgelopen weken natuurlijk vaak gesteld,’ vertelt Kathleen Ferrier me een dag na de uitzending. ‘Mijn vader overleed in januari van dit jaar op 99-jarige leeftijd. Ik zat op dat moment in het rebellengebied in Congo waar zoveel vrouwen gruwelijk worden verkracht. Mijn man belde me met het bericht dat mijn vader was overleden. Kort daarna viel het kabinet-Balkenende en kwam ik terecht in deze rollercoaster. Ik heb zijn dood daardoor nooit goed kunnen verwerken. Wat moet ik doen papa? Ik heb hem die vraag in het verleden vaak gesteld, maar hij vertelde me nooit wat ik moest doen. Hij stelde altijd een tegenvraag. Toen Pim Fortuyn werd vermoord zei ik tegen mijn kinderen: ‘‘Als een zwarte man hem heeft vermoord, emigreren we.’’ ‘‘Waar zou je dan naartoe gaan?,’’ vroeg mijn vader. Toen wist ik dat vertrekken uit Nederland onzin was. Natuurlijk heeft mijn vader na de coup van Bouterse zelf geworsteld met dit soort zaken. Veel mensen vertellen me nu: ‘‘Als we jou op televisie zien, zien we je vader.’’’ ‘Ik heb de afgelopen tijd veel met mijn zus Joan en mijn broer Deryck in Suriname gesproken. Wat zou papa hebben gedaan? Zij wisten zeker dat hij de CDA-fractie nooit had verlaten. Hij zou niet opgeven. Eigenlijk wist ik het antwoord al op de vraag aan mijn vader. Hij zou hebben gezegd: ‘‘Volg je hart en je geweten.’’’

Bron(nen): Vara