Dat Wouter Bos snel van mening verandert, is al langer bekend. Maar nu maakt het het wel erg bont.
In de door hem gehouden 21ste Den Uyl-lezing zag hij zichzelf als een kind van de 'derde weg' dat inmiddels weer van het neoliberalisme is afgestapt. Kun je ideologische veren afschudden en daarna weer opplakken?
Het is het wezen van de sociaal-democratie dat zij zichzelf telkens aan de markt aanpast en daarmee constant achter de feiten aanloopt. Dat heet daar vernieuwing en voortschrijdend inzicht. Draaikonten horen bij de politiek en met een tournure van driehonderdzestig graden kom je weer op hetzelfde punt uit.
Maar kun je zo'n draai ook maken als je als minister van Financiën in functie bent?