De 7-jarige Ambridge heeft een ernstige spierziekte, waardoor hij het grootste deel van de tijd in een rolstoel moet zitten. Maar dat rechtvaardigt nog niet de klassefoto waar duidelijk gesymboliseerd wordt dat Ambridge er niet echt bijhoort
Zijn ouders werden heel boos van de foto en hun strijd werd een hit op internet.
Een strijd die de ouders wonnen. Er is een nieuwe foto gemaakt. Daarvoor is Ambridge uit zijn rolstoel getild en bij zijn klas gezet. Hij is, volgens de ouders, erg blij met de nieuwe foto. De eerste foto heeft hij nooit te zien gekregen en dat hij nu wereldberoemd is weet hij ook niet.
Zou het nodig zijn om er zo’n ophef over te maken?
Het zou niet nodig moeten zijn en ik begrijp de ouders wel.
(in antwoord op Paul Gortemulder)Nogal insensitief van leerkracht en fotograaf.
Ik vind het ook overdreven om daar zoveel stampij over te maken alsof er een ernstige misdaad is gepleegd. Als ik alleen de eerste foto gezien zou hebben, zou nooit van mijn leven de gedachte bij me opgekomen zijn dat daar iets “horrendous” aan de hand was.
(in antwoord op Paul Gortemulder)Waar slaan die geblurde gezichten nou weer op? Áls je al iemand wilt blurren, dan degene die met naam en toenaam wordt genoemd. Niet die anonieme kinderen die er nu als misdadigers op staan terwijl ze er ook niks aan kunnen doen.
Over die eerste foto is gewoon niet goed nagedacht. Hij staat naast de banken, logisch omdat hij er niet op kon. En niemand dacht eraan om hem even uit z’n rolstoel te tillen. Dat kan gebeuren.
Om daar meteen zoveel stampij over te maken.
Vaak gaat iets mis en dan wordt er gedacht dat er complotten of kwade intenties zijn. Maar meestal is er gewoon sprake van naïeve domheid. Gelukkig maar.