Schokkend Nieuwsuurfilmpje geen incident: nog altijd veel mis in gehandicaptenzorg
Het was een schokkende video die Nieuwsuur gisteren uitzond. Te zien is hoe een 44 jarige geestelijk gehandicapte patient door 4 man/vrouw tegen de grond wordt gewerkt, omdat ze dwars doet. De vrouw overleed even later als gevolg van de worsteling. De instelling waar dit plaatsvond was naar de rechter gestapt om te voorkomen dat het programma de beelden mocht uitzenden, maar ving daar bot.
Volgens Nieuwsuur is er structureel van alles mis in de zorg voor (geestelijk) gehandicapte
De Inspectie voor de Gezondheidszorg heeft het afgelopen half jaar 44 onaangekondigde bezoeken gebracht aan gehandicapteninstellingen. De resultaten zijn schokkend: 64 procent van de instellingen bleek niet aan de gestelde minimumeisen te doen, 9 procent voldeed deels, en slechts 27 procent van de instellingen was in orde.
De inspectie toetste op vier onderdelen: veiligheid, ondersteuningsplan, de toepassing van vrijheidsbeperkende maatregelen en de kwaliteit van het personeel en organisatie.
En wat het filmpje betreft: de inspectie deed onderzoek naar het voorval en kwam tot de volgende conclusie: drie van de vier medewerkers die betrokken waren bij het incident, zijn niet geschoold in het voorkomen van agressie of het toepassen van fixatie (het onder bedwang houden van cliënten).
Zorg kost geld. wat verwacht je nou?
Niets 😉
Zorg is onbetaalbaar en ongeschoolden kosten niks.
Er staat ons nog veel meer ellende te wachten.
(in antwoord op Bart Matthesius)Het westen is volledig failliet, op een enkeling na niet.
Die zijn stervensrijk. (ja, is ook maar een woordkeuze).
natuurlijk, het is maar hoeveel we er voor over hebben, “onbetaalbaar” is onzin.
(in antwoord op Bart Matthesius)Er zijn dan laagopgeleide uitvoerenden en dikbetaalde managers. Maar er is meer.
Een paar jaar geleden zei staatssecretaris Veldhuijzen van Zanten (Volksgezondheid, CDA) dat de verstandelijk gehandicapte, 18-jarige Brandon in ’s Heeren Loo in Ermelo.
goed behandeld werd. Hij zat met een riem vastgemaakt aan de muur van
zijn kamer. ‘Dit is de beste oplossing in de huidige omstandigheden’, zei deze staatssecretaris. ‘Hij heeft een zekere „draaicirkel” waarin hij zich kan bewegen.’
In diezelfde week was er in DeWereldDraaitDoor een organisatie die heel goed met die jongens om kon gaan. Brandon is daar toen naar toe verhuisd, dankzij de daadkracht van Brandon’s moeder. Hij werd daar niet geketend, functioneerde in de groep en had de verantwoording voor allerlei taken die hij aankon.
Zelfs een medisch ervaren staatssecretaris en nu weer een rechter hebben geen idee hoe mensen echt kunnen gedijen. Geen verdere disciplinering, maar gezien worden, erkenning krijgen en taken die iemand aan kan en het gevoel geven ertoe te doen, erbij te horen. Dat doet wonderen. En niet alleen voor mensen met een verstandelijke handicap, maar dit terzijde.