Waar kun je beter zitten, in Amerika of in Europa?

In de Verenigde Staten is het ‘bon ton’ om enigszins neerbuigend over Europa te praten, zowel onder Democraten als onder Republikeinen. Europa zou futloos zijn en economisch verzwakt als gevolg van de hoge belastingen en sociale uitkeringen. Paul Krugman, in 2008 winnaar van de Nobelprijs voor de Economie, ging daar in zijn column in The New York Times dwars tegen in, zie de 2de link. Volgens hem bewijst Europa juist dat economische vooruitgang en sociale rechtvaardigheid hand in hand kunnen gaan en vandaag borduurt zijn collega-columnist David Brooks samen met Gail Collins op dit thema verder. Klopt het dan niet, dat het dynamische Amerika dankzij het kapitalisme aldaar een veel opwinderder leven biedt dan ons continent? Die drive maakt bijvoorbeeld mogelijk dat je iets krijgt als Silicon Valley, want innovatie is gebaat bij vrijheid en durf.
Goed, maar Europa biedt veel mensen zekerheid; op de arbeidsmarkt en ook elders word je niet als een voetveeg behandeld en een menswaardig bestaan is voor bijna iedereen voorhanden. Maar wat blijkt als je op beide continenten hebt gewoond, wat bij Brooks het geval is?
Het ene model is niet verplaatsbaar naar de andere plek. Een volk maakt zich tenslotte een manier van leven eigen, die goed bij de mensen aldaar past. Duitsers en Fransen kunnen gewoon geen Amerikaan worden. En omgekeerd.

Bron(nen): The New York Times Welingelichte Kringen