Gelukkig worden is een kunst

Het is langzamerhand een heus genre in de journalistiek: lessen & tips die je helpen je leven in te richten. Kranten en tijdschriften die zich hierop toeleggen, gaat het dikwijls goed - de schare (vrouwelijke) lezers die hiervan kennis wil nemen is groot en groeiende. 

Enkele jaren geleden waren we op een tijdschriftencongres in Hannover waar een uitgever van succesvolle psychologie-tijdschriften enkele ervaringen met zijn publiek wilde delen. Achter zijn rug werden de statistieken geprojecteerd van zijn titels in Frankrijk, België, Italië en Duitsland, en de groeicurve was indrukwekkend.

Zijn recept was eenvoudig. Schrijf iedere maand over dezelfde onderwerpen. Over vrouwen die niet met hun moeder kunnen opschieten, over vrouwen die een man hebben die niet meer van ze houdt, over vrouwen die zichzelf niet aantrekkelijk vinden (te dik), over vrouwen die ruzie hebben met hun dochter(s) en over vrouwen die werk en gezin maar moeilijk met elkaar kunnen combineren.

Maar gaat dat niet vervelen, vroeg de zaal? Nee, zei de uitgever. Het is voor die lezeressen helemaal niet de bedoeling dat problemen worden opgelost. Ze willen gewoon iedere maand opnieuw over zichzelf lezen en over de situatie waarin ze verkeren. Met de oplossingen die we aandragen gebeurt helemaal niets. Hij wees daarbij nog eens naar de statistieken en de mooie groeicijfers die hij voor zijn titels had gescoord. De zaal deed er verder het zwijgen toe.

Je leven veranderen naar aanleiding van artikelen die je leest is blijkbaar niet eenvoudig. Wat niet wegneemt dat er rubrieken bestaan waarin hele goede en waarachtige adviezen worden verstrekt, denk bijvoorbeeld aan Beatrijs Ritsema in Trouw.

Ook bijgaand artikel uit de Financial Times over geluk mag er zijn. Geen prietpraat, geen flauwekul, maar een goede beschouwing over het menselijke geluk. Een van de inzichten: geluk is veelal afkomstig van zaken die er al zijn, van vrienden en familie. Het geheim van gelukkig worden bestaat er uit dat je meer tijd en aandacht aan je naasten besteedt.

Bron(nen): Financial Times ë