Het instituut ontdekte een verslag van de hoogste Nederlandse ambtenaar in het gebied, de resident, die rapporteert dat vierhonderd burgers volkomen willekeurig zijn vermoord. Een monument in het dorp vermeldt zelfs 1500 doden.
Mensenrechten-advocaat Liesbeth Zegveld noemt de gebeurtenissen ,,van dezelfde orde van grootte als Rawagade en de moordpartijen op Zuid-Sulawesi''. In Rawagede, op honderd kilometer van de Indonesische hoofdstad Jakarta, werden in 1947 honderden mannen vermoord.
Als er om gevraagd wordt, wil Zegveld namens de nabestaanden een proces aanspannen tegen de Nederlandse Staat. Maar ze wil liever dat de zaak door de Staat zelf wordt opgepakt.
