De Italiaanse rechter in Florence heeft Amanda Knox en haar ex-vriend Rafael Sollecito schuldig bevonden aan de moord op de huisgenoot van Knox toen ze studeerde in Perugia Meredith Kerchner,
Het vonnis is niet definitief: het vonnis moet worden bevestigd door de hoogste rechtbank.
Knox was niet bij de uitslag, maar verblijft in de VS. Er is een uitleveringsverdrag tussen Italie en de VS
Bizar. Voor 1 moord zijn er dan 3 personen veroordeeld, die totaal geen relatie met elkaar hebben, en waarvan 1tje overal sporen had achtergelaten, en de andere 2 vrijwel geen sporen.
Heel erg bizar.
Helemaal met je eens hoor, maar wat ik mij afvraag…zo’n rechter beslist toch niet zomaar dat deze dame schuldig is!? Welke belangen zou de rechter er namelijk bij hebben? Het wekt de indruk dat wij sowieso maar een deel van de informatie zien.
(in antwoord op RhodBerth)Goeie vraag. Zoals je weet ben ik iemand die vertrouwen heeft in
kopstukken (of tenminste: dat ik rechters, politici, bankiers, etc. niet
per se zie als ‘slechtere mensen’ dan ‘het gewone volk’). Dus ik geloof
niet dat deze rechter dus corrupt of fout is. (hoewel dat niet
uitgesloten kan worden).
Uiteindelijk heeft de rechter uiteraard
een beter beeld van de zaak dan ik. Mijn mening is gebaseerd op veel
minder kennis dan de mening van de rechter.
Normaliter zou dat
voor mij een reden zijn om de rechter het voordeel van de twijfel te
geven. Wat ik hier lastig vind is dat ik niet begrijp hoe de rechter tot
zijn slotsom is gekomen. Ik krijg het idee dat de rechter, de
aanklager, etc. allemaal in een tunnelvisie gevangen zitten. (Waar het
hele Italiaanse volk als het om deze zaak gaat in gevangen zit).
Laten
we eerlijk zijn: dat het meiske radslagen maakte in het politibureau en
daar haar vriendje een zoen gaf zegt helemaal niks over haar schuld.
Sterker nog: het zegt eerder iets over haar onschuld. Het past totaal
niet bij een berekenende moordenaar die zojuist al haar sporen heeft
uitgewist. Kortom: of ze is een berekenende lunatic, maar die maakt geen
radslagen op het politiebureau en gaat daar niet zitten zoenen. Of ze
is werkelijk onschuldig en doet inderdaad PR-technisch domme dingen.
Verder
is er totaal geen motief. Waarom zouden Amanda en dinges samen werken
in een moordzaak met iemand die ze totaal niet kennen, iemand van een
totaal andere wereld en sociale klasse. Daar is geen enkele reden voor.
Dan
lijkt het DNA materiaal doorslaggevend te zijn, de vorige rechter
gooide dat, op advies van experts, overboord en sprak haar vrij. Zover
ik het nu begrijp heeft deze rechter het DNA bewijs weer toegelaten,
waardoor haar schuld alsnog bevestigd moet gaan worden door de lagere
rechter. Dat lijkt een volledig puur juridisch genomen route.
Uiteindelijk
zal die vriend het slachtoffer zijn, want hij komt in het gevang.
Amanda natuurlijk niet, die wordt echt niet uitgeleverd. Amanda zelf is
natuurlijk ook slachtoffer. Volledig getraumatiseerd, de mooiste jaren
van haar leven is ze opgesloten geweest. Ze heeft groot gelijk dat ze er
een boek over heeft geschreven en op die manier probeert wat terug te
krijgen voor het onrecht dat haar is aangedaan.
Ik geloof niet in
(in antwoord op Heldoppantoffels)corrupte rechters op deze zaak. Er is volgens mij ook geen geld mee te
verdienen. Dus gewoon een dwaling, of er is iets dat ik niet zie.
Tja het is bizar hoe moeilijk het soms blijkt om te bepalen of mensen al dan niet schuldig zijn aan een bepaalde daad.
Bij die Van der Sloot dacht ik bij het zien van de man ook onmiddelijk dat hij er vanaf wist en in herhaling zou vallen. De wetgever gaat bij de besluitvorming over een veroordeling (als het goed is) gelukkig niet af op intuïtie, maar op de feiten.
(in antwoord op RhodBerth)Het is op zijn minst opmerkelijk dat verschillende rechters tot totaal andere uitkomsten zijn gekomen.