De weduwe Bril: "Het was niet makkelijk met Martin te leven, ik zou het niemand aanraden"

Boeken
zaterdag, 23 april 2011 om 00:00
welingelichtekringen header 1
Ze wilde eerst samen met een vriend een boek maken over Martin Brils lijdensweg. Maar later dacht ze: ‘nee, het moet Martins eigen verhaal zijn, hoe hij zijn laatste tien maanden is doorgekomen’. In een interview met NRC Handelsblad vertelt Anneke Stehouwer, de weduwe van schrijver Martin Bril die twee jaar geleden aan kanker overleed, dat ze vorig jaar besloot dat ze daar zijn e-mails voor moest gaan lezen. Ze deed het met 'het angstzweet' in haar handen; bang voor "die hele horror story, bang dat ik alles opnieuw zou gaan beleven". „Bovendien is het nogal intiem hè, iemands e-mail lezen." Ze zegt dat ze zeker weet dat Bril voor zijn dood veel mails heeft gewist. "Alles wat ik maar beter niet kon weten, of wat zijn dochters maar beter niet konden weten. Hij had ook andere mailadressen. Die heb ik niet geopend. Adressen waarop hij met andere vrouwen contact onderhield."
„Martin hield van vrouwen en dat ging tijdens zijn ziekte gewoon door. Een paar van dat soort mailtjes heb ik wel gevonden en die staan ook in het boek. Ik heb zin in je, dat soort dingen. Het was geen leuke kant van hem. Het was ook geen prettige bijdrage aan ons huwelijk. Het was niet gemakkelijk om met hem te leven, ik zou het niemand aanraden. Maar het heeft me ook veel gebracht. In zijn schaduw was ik veilig. Ik was zijn lezer. Ik vond het zo goed wat hij schreef, ik kon er zo van genieten. Martin hield van mij en van de kinderen. Alleen eh... je hebt zo liedje... Ik weet niet hoe. Hij had het vader-zijn en het man-zijn niet zo erg in de vingers.”
Twee jaar lang wilde ze geen interviews doen en niet op de foto. "Ik wilde de aandacht niet van hem wegtrekken. Maar door het boek kan ik nu accepteren dat ik de weduwe Bril ben. Ik treed nu namens mijzelf naar buiten en ik doe het voor zijn lezers, zijn vrienden, voor mensen die ook kanker hebben of die vrienden met kanker hebben.”