Sinds 4 juli is in de galerie in Tel Aviv de expositie Zemayesh te zien met objecten van Eli Chissik. Hij noemt zijn meubels – of beter gezegd kunstvoorwerpen – zelf ‘Wood-Con-Fusion’. Ze zijn namelijk gemaakt van restanten gebruikt hout, laminaat, mdf en stukjes gekleurde formica. Chissik komt ook met een eigen abstracte interpretatie van iconische stijlkenmerken uit het verleden onder namen als ‘Dada’, ‘Bauhaus’ e.a.
Wat is de moraal van dit verhaal? Moeten we hier iets van vinden?