Wat als de euro uit elkaar spat? Komen dan de Neuro en de Sudo?

Economie
dinsdag, 23 november 2010 om 00:00
welingelichtekringen header 1
In heel Europa zwoegen bankiers, ambtenaren en politici over scenario’s, wat te doen, als ..... Hoe langer de Europese schuldencrisis voortwoekert, hoe meer gelijkenissen ze vertoont met de bankencrisis van 2008. Ook toen vielen de financiële markten telkens opnieuw de zwakste schakel aan, ook toen bleef de prooi hangen in een ontkenningsfase en ook toen was de winnaar van de krachtmeting al lang op voorhand bekend, schrijft De Standaard. Maar ook nu is de afloop duidelijk: op een dag scheurt het Europese vangnet en is het sprookje voorbij. De Standaard: Toch zijn er belangrijke verschillen. In de eerste plaats de timing. Tijdens de bankencrisis volgden de speculatieve aanvallen zich in sneltempo op. Hoewel de crisis in Europa nooit is weggeweest, was ze lange tijd vakkundig onderdrukt. Een bedrieglijke rust die werd afgekocht door leningen aan Griekenland en het vangnet van 750 miljard euro dat de Europese leiders onder de zwakkere eurolanden spande. Maar recent kwam met de Ierse crisis de ‘wake up call'. In vergelijking met de Griekse crisis, is de toestand veel ernstiger. Toen sloten de economen het uiteenvallen van de eurozone nog  uit. Vandaag zijn ze voorzichtiger. Uit een rondvraag van De Standaard blijkt het bijeenhouden van de eurozone nog wel het voorkeurscenario, maar over de ‘what if' vraag wordt stilaan door elke bank nagedacht. Zij het in stilte.
Optie een: De eurozone splitst in noord en zuid Een splitsing van de eurozone in ‘noord' (de neuro) en ‘zuid' (de sudo), al dan niet met de mogelijkheid voor de zwakkere landen om te promoveren. Een splitsing zou voor de noordelijke landen neerkomen op een gigantisch vermogensverlies en zou een nieuwe herkapitalisering van de meeste banken noodzakelijk maken. De zwakkere groep zou dankzij de devaluatie wel zijn concurrentie- en schuldpositie aanzienlijk kunnen verbeteren, maar de devaluatie zou uiteraard ook een aanzienlijke verarming van de bevolking veroorzaken.
Optie twee De Euro verdwijnt Bijna ondenkbaar. De huidige politieke generatie heeft heel veel geïnvesteerd in de komst van de euro. En de economische gevolgen van desintegratie zullen ook voor de sterke landen zeer groot zijn. Een echte ontploffing kan volgens deskundigen alleen het gevolg zijn van een fataal politiek bedrijfsongeluk
Optie drie De Eurozone blijft ongewijzigd bijeen Zoals de euro nu in elkaar zit is dat bijna ondenkbaar. De zwakke landen zitten opgescheept met een munt die te sterk is voor hun economie. Daardoor kunnen ze niet groeien en daardoor hun schulden niet terugbetalen. Het verdrag van Maastricht maakt een uitweg daaruit vrijwel onmogelijk. Maar politici zijn vindingrijk, dus wie weet verzinnen ze een list, die economische toekomst biedt aan de zwakke zuidelijke landen en die politiek haalbaar is in de sterke landen.
Onder link 2 een stuk uit de Spectator dat de moeite waard is voor wie de doodstrijd van de Euro wil begrijpen