De miljoenenbonussen voor de zakenbankiers zijn terug, en dat op een hoger niveau dan ooit. Onverantwoord, schandaling en walgelijk, in de ogen van veel economisch analisten en politici. Maar hoe denken de bankiers daar zelf over? In The Times luchten zes betrokkenen hun hart, wel op voorwaarde van anonimiteit natuurlijk. De zakenbankier zegt: "We zijn geen beproeving voor de maatschappij. Bijna al ons belastinggeld gaat naar het helpen van anderen. Ik ben er trots op als dit geld ten goede komt aan ouderen en aan onderwijs voor andere kinderen." De Europese bankier: "De slimste mensen uit Europa en Amerika hebben besloten in Londen te komen werken, maar als jullie het financiële centrum van de wereld willen blijven, moet jullie bonussen betalen." De echtgenote: "Mijn man komt af en toe thuis, pakt zijn koffer en vertrekt naar weer een andere stad. Hij is nooit meegeweest naar ouderavonden van onze zoon en heeft zelfs de musical gemist waarin onze dochter de hoofdrol speelde." De manager van het hedgefonds: "Ik weet dat mijn inkomen voor anderen obsceen hoog lijkt, maar ik heb wel meer dan 20 miljoen pond aan goede doelen gegeven. En ik blijf in Londen wonen, ook nu de belasting omhoog gaat. Ik hoef daar geen medaille voor, maar ik hoef ook niet verdoemd te worden." Lees vooral alle zes de ontboezemingen. Dan valt op dat het gebrek aan concurrentie tussen de zakenbanken (zie tweede link) niet aan de orde komt.