Lessen van een therapeut voor wie zichzelf niet goed vindt. Je hebt gefaald, of bent schuldig, of je kunt niks.
Margarita Tartakovsky begeleidt mensen, vaak vrouwen, die zichzelf niet goed vinden. Ze hebben gefaald, of ze zijn schuldig, of ze kunnen niks.
Uit haat praktijk heeft ze een aantal lessen geleerd voor wie zo in het leven staat
1. Stel je een doel: zelf-acceptatie begint met een doel, hoe bescheiden ook, en vooral haalbaar
2. Verheug je over je talenten. Wees er blij mee en geef waar je goed in bent de volle aandacht
3. Voel de aandacht en bescherming van de mensen om je heen. Die ene goede vriend, je partner, je zus, voel dat zij je nemen zoals je bent
4. Doe mensen weg uit je omgeving die je omlaag halen en klein houden
5. Vergeef jezelf. Je hebt misschien stomme dingen gedaan die je jezelf iedere dag kwalijk neemt. Hou er mee op
6. Breng ook het stemmetje in jezelf tot zwijgen dat zegt dat je niet deugt. Wees je bewust dat het een stemmetje is (een echo van vroeger, misschien) en niet de realiteit
7. Treur om de dromen die niet in vervulling zijn gegaan en ook niet meer in vervulling zullen gaan. Treur en neem er afstand van
8. Doe aardige dingen voor andere mensen. Dat is heel goed voor je gevoel voor eigenwaarde
9. Wees je bewust dat iets accepteren iets anders is dan de moed opgeven
10. Wees erg aardig voor jezlef. Gun jezelf af n toe iets. Hou van jezelf
Bron(nen): PsychCentral
Helemaal mee eens. Mensen vinden het tegenwoordig veel te belangrijk wat anderen van hen vinden in plaats van hun eigenwaarde daar niet compleet afhankelijk van te maken. Daarmee bedoel ik niet dat je je dus niks meer van anderen hoeft aan te trekken, maar wel dat je daar een betere balans in moet zien te vinden. Als iemand je niet waardeert is dat een feit waar je weinig aan kunt veranderen. Je kunt alleen maar zeggen: ok, dat is spijtig, maar het maakt me niet minder als mens. Het betekent ook niet dat je maar rücksichtlos je eigen goddelijke gang moet kunnen gaan overal, maar wel dat je ondanks verzet of negatieve oordelen door anderen, je je niet standaard moet voegen, uit voorzorg, uit angst, als gevolg van niet durven zijn zoals je wilt zijn. Soms is het goed om te voegen, omdat anderen ook prima oordelen kunnen hebben die we te snel willen afserveren als kwalijk of onwaar, soms is het goed om niet te voegen omdat die anderen ons te snel afserveren. De balans doet ertoe, het durven laveren op een eigen kompas, met een bestemming, een doel, een vaarwater waar we tot ons recht komen en waarbij het niet nodig is eerst de halve wereld te vermijden of via talloze omwegen eindelijk de bestemming te bereiken.
Schip ahoy 😉