Driek van Wissen is vandaag plotseling overleden aan een hersenbloeding. Van Wissen (1943) was jarenlang een verdienstelijk dichter op feesten en partijen, en ook verscheen met regelmaat een bundeltje van zijn hand. Met gepaste sympathie werd naar zijn dichtarbeid gekeken en op de een of andere manier hoorde hij - ergens aan de rand - ook een beetje bij het Hollandse literaire wereldje.
Tot hij in 2005 bij verrassing werd uitgeroepen tot Dichter des Vaderlands. Weliswaar was dit een nog betrekkelijk nieuwe erefunctie, maar de echte dichters hadden onderling min of meer afgesproken dat deze titel slechts onder gelijkgestemden zou rouleren. En nimmer in handen mocht vallen van een of andere sinterklaasdichter. Het lot beschikte anders, Van Wissen werd Dichter des Vaderlands en sindsdien zowel achter zijn rug als in zijn gezicht met hoon overladen. Ja, de culturele wereld heeft zo haar eigen omgangsvormen... Er zijn mensen die de gedichten van Van Wissen best aardig vinden, en laten we zeggen in de geest van G.K. van het Reve: voor de liefhebber van de soort zijn het beslist buitenkansjes.
Limerick
Een vrouw in een sexshop in Lopik
Riep juichend: Die kunstpenis koop ik!
Dat gaat niet helaas,
Zo sprak toen de baas,
Want dat is alleen maar een showpik.
Uit zijn bundel Onverwoestbaar mooi (2003)