Hoe het gilamonster hielp obesitas te bestrijden

Klimaat, natuur en milieu
maandag, 01 april 2024 om 18:44
gilamonster 500x281
Het gilamonster, een weinig aaibare hagedis bekend om zijn gif, heeft een onverwachte bijdrage geleverd aan de strijd tegen obesitas door de ontwikkeling van het medicijn Ozempic. Dit medicijn, dat oorspronkelijk ontwikkeld is voor de behandeling van diabetes type 2, heeft ook een significant effect op gewichtsverlies. De ontdekking van de potentie van het gilamonstergif voor medische doeleinden is te danken aan de Amerikaanse endocrinoloog John Eng. In de jaren 80 bestudeerde Eng de effecten van dierlijk gif op de alvleesklier en ontdekte dat het gif van het gilamonster een eiwit bevat dat sterk lijkt op het menselijke hormoon GLP-1. Dit hormoon speelt een cruciale rol in het reguleren van de bloedsuikerspiegel door de alvleesklier te signaleren om insuline te produceren.
1GLP-1 op zichzelf is echter geen praktisch medicijn omdat het snel afgebroken wordt in het lichaam. Het eiwit uit het gilamonstergif bood een oplossing omdat het dezelfde functie vervult als GLP-1, maar over een langere periode actief blijft. Dit leidde tot de ontwikkeling van medicijnen zoals Byetta en later Ozempic, die niet alleen de bloedsuikerspiegel reguleren maar ook het hongergevoel verminderen en de maaglediging vertragen. Deze effecten dragen bij aan gewichtsverlies
Ozempic, met semaglutide als actief bestanddeel, werd in 2017 door Novo Nordisk op de markt gebracht. Het medicijn vereist slechts één injectie per week en is effectief gebleken in het bevorderen van gewichtsverlies naast de behandeling van diabetes type 2. Het succes van Ozempic heeft geleid tot de ontwikkeling van Wegovy, een medicijn met dezelfde werkzame stof specifiek gericht op de behandeling van obesitas.
De bijdrage van het gilamonster aan de ontwikkeling van deze medicijnen onderstreept het potentieel van natuurlijke gifstoffen in de ontwikkeling van nieuwe therapeutische middelen. Het verhaal van het gilamonster en Ozempic illustreert hoe een ogenschijnlijk ongerelateerd natuurlijk fenomeen kan leiden tot belangrijke doorbraken in de medische wetenschap, met name in de strijd tegen obesitas en diabetes type.