John Cleese wordt journalist

John Cleese is medewerker geworden van het eerbiedwaardige The Spectator (1828). In zijn eerste bijdrage legt de Britse komiek uit waarom hij zich bij het Londense weekblad heeft aangemeld. Het schreef door de jaren zó ongelooflijk consistent over hem dat hij niet anders kon dan zich erbij aansluiten. Wat volgt is een artikel met een lange reeks citaten uit kritieken, waarin Cleese’s prestaties tegen het licht worden gehouden. En wat blijkt? Hij kon en kan er niets van volgens The Spectator. The Spectator in 1976 over Fawlty Towers: ”Last Sunday I finally watched the bally thing and I am gratified to report that I didn’t laugh once.” En toen van de serie een tweede reeks afleveringen begon: “The trouble with Cleese is that he cannot see beyond himself. (…) Cleese will never make me laugh.” Over Monty Python: “Monty Python’s (…) created a tedious tradition of puerile, half-baked humour dressed up as real comedy.” Dan gaat Cleese voor de tv een Shakespeare-rol vertolken. The Spectator: “Jonathan Miller has taken over the BBC’s Shakespeare production with predictable results. He began by casting my bête noir, John Cleese, as Petruchio in The Taming of the Shrew, an error of judgment.” En over zijn bijdrage aan een tv-show voor Amnesty International: “I do not want to see John Cleese with his clothes off. In fact, I don’t want to see John Cleese at all.” Cleese schrijft samen met ene Robin Skynner een boek over psychologie. “The first thing to say about this book is that it’s unreadable.” Zoals gezegd: Cleese is bijzonder vereerd dat hij voortaan voor The Spectator mag schrijven.

Bron(nen): The Spectator