Laat Geert Wilders niet los!

Opinie
maandag, 06 september 2010 om 00:00
welingelichtekringen header 1
Kader Abdolah, de nederlands-iraanse schrijver die ons met De boodschapper leerde wie Mohammed is, houdt in de Volkskrant een hartstochtelijk pleiooi voor een kabinet waarin Wilders PVV meedoet. Omdat het moet. "Een nieuw kabinet zonder de PVV-leider is een achterhaald kabinet De kabinetsformatie is gestrand, Geert Wilders heeft geen vertrouwen meer in het CDA. Hij heeft de stekker uit de onderhandelingen getrokken. Zijn handen komen weer vrij, zo ook zijn mond. De krachten die tegen een rechts kabinet waren, kwamen meteen opgelucht in actie: zet de PVV aan de kant en laten we met de overige partijen een kabinet vormen. Ik begrijp hun intentie en ik deel hun zorg, maar we kunnen de werkelijkheid niet verdoezelen. Het Nederland van nu is het Holland van toen niet meer.
Ooit was Nederland een land waarin alleen ‘wij’ woonden, maar sinds ongeveer 25 jaar zijn ‘zij’ geleidelijk naast ‘ons’ komen wonen. Ooit straalde Nederland een blanke eenheid uit, maar die eendracht bestaat niet meer. Alleen in Den Haag al wonen er 150 verschillende zij-culturen. Het gebruiken van wij-zij-termen was vroeger een taboe, maar de realiteit duidt aan dat deze twee benamingen bestaan. Deze scheiding zal nooit verdwijnen want het gaat niet om zuilen van de katholieke en protestantse kerken, de grondslag ligt bij de islam en het christendom.
Voor het eerst in de Nederlandse geschiedenis gaan deze twee op sommige punten grondig verschillende godsdiensten naast elkaar, tegen elkaar of samen met elkaar werken. Deze nieuwe spannende verhouding zal in de toekomst gunsten baren en het land sterk maken. Ik uit geen profetische visies, het is een feit waarover zelfs Geert Wilders vaak gesproken heeft. Hij heeft gelijk als hij zegt dat wij anders zijn dan zij.
Gebaseerd op deze nieuwe samenstelling, is de PVV als verzetsbeweging een noodzakelijke factor in de nog komende veranderingen in het land. Wie Geert Wilders negeert, is ouderwets Ik forceer op Lees verder in De Volkskrant
Bron(nen): De Volkskrant