Stel, u wilt op de hoogte blijven van de laatste verwikkelingen in Iran. Les 1 is dan: laat Nederlandse dagbladen gerust links liggen. Qua paginaruimte, mankracht en expertise zijn Nederlandse kranten ver onder de maat, ook de zogenaamde kwaliteitskranten. Eigen mensen ter plekke is een zeldzaamheid en dat wordt in het geheel niet gecompenseerd door overvloedige achtergrondkennis van de centrale redactie.
Een voorbeeld. De 'man ter plekke' van de Volkskrant is Ferry Biederman vanuit Beiroet. Toch wel een eindje uit de buurt. Overigens: Biederman hoort bij degenen die onlangs te horen kregen dat ze er bij de Volkskrant uitvliegen om te bezuinigen. Dus bij het volgende conflict in Iran krijgt de Volkskrantlezer zelfs geen informatie meer vanuit Libanon.
Les 2: in het buitenland ontbreekt het bepaald niet aan uitstekende bronnen. Terugkerende elementen: verslaggevers ter plekke die uitstekend zijn ingevoerd (neem Robert Fisk van The Independent - al decennialang een autoriteit inzake het Midden Oosten) en 'bureaumensen' die van de hoed en de rand weten. Voorbeeld: Robert Baer die voor The New Republic schrijft, was jarenlang voor de CIA werkzaam in de regio. The New York Times: zeer complete verslaggeving. The Times: erg goed op de hoogte als het gaat om de geestelijke machthebbers die op de achtergrond aan de touwtjes trekken. Frankfurter Allgemeine Zeitung: bijzondere achtergrondstukken, ook cartografisch interessant. The Huffington Post: een 'live' blog met de allerlaatste multimediale ontwikkelingen. The Independent: ter plekke aanwezig met de eerdergenoemde veteraan, Robert Fisk. Met andere woorden: voor de best denkbare update over de revolte in Iran moet u niet in de kiosk zijn, maar op internet.
Een voorbeeld. De 'man ter plekke' van de Volkskrant is Ferry Biederman vanuit Beiroet. Toch wel een eindje uit de buurt. Overigens: Biederman hoort bij degenen die onlangs te horen kregen dat ze er bij de Volkskrant uitvliegen om te bezuinigen. Dus bij het volgende conflict in Iran krijgt de Volkskrantlezer zelfs geen informatie meer vanuit Libanon.
Les 2: in het buitenland ontbreekt het bepaald niet aan uitstekende bronnen. Terugkerende elementen: verslaggevers ter plekke die uitstekend zijn ingevoerd (neem Robert Fisk van The Independent - al decennialang een autoriteit inzake het Midden Oosten) en 'bureaumensen' die van de hoed en de rand weten. Voorbeeld: Robert Baer die voor The New Republic schrijft, was jarenlang voor de CIA werkzaam in de regio. The New York Times: zeer complete verslaggeving. The Times: erg goed op de hoogte als het gaat om de geestelijke machthebbers die op de achtergrond aan de touwtjes trekken. Frankfurter Allgemeine Zeitung: bijzondere achtergrondstukken, ook cartografisch interessant. The Huffington Post: een 'live' blog met de allerlaatste multimediale ontwikkelingen. The Independent: ter plekke aanwezig met de eerdergenoemde veteraan, Robert Fisk. Met andere woorden: voor de best denkbare update over de revolte in Iran moet u niet in de kiosk zijn, maar op internet.
POPULAIR NIEUWS
‘Apocalyps als Rusland nucleaire wapens inzet tegen Westen’
Vier soorten kanker verantwoordelijk voor meer dan helft van alle diagnoses: deze vijf risicofactoren heb je zelf in de hand
Vonnis tegen Harvey Weinstein vernietigd
Kun je al dat zitten compenseren door 's avonds te sporten? (nee..)
Joost Klein nog steeds in Top-3 bij bookmakers Songfestival
