"Kan het gezeur over andermans centen nu eens stoppen?"
Jort Kelder heeft zijn lange Hilversumse zomerpauze (toch zeker 3 maanden) gebruikt voor een boos betoog dat in NRC Handelsblad staat afgedrukt. Nederlanders zijn in de ban van andermans inkomen, wie een beetje verdient, is verdacht en uit angst voor boze kiezers marcheren politici vrolijk mee in de optocht tegen de zakkenvullers. Maar wie betaalt de recessie eigenlijk, vraagt Kelder retorisch. Niet de loonslaaf. Die sukkelt lekker verder met zijn almaar stijgende loon, een pensioen rond zijn 60ste en lekker veel vakantie, verlof , buitengewon verlof en compensatiedagen. Nee, het zijn de rijken die de recessie betalen. Hij acht het prima dat bankiers worden gepakt die bonussen blijven toucheren, terwijl de belastingbetaler voor hun blunders opdraait (hoe heten die bankiers trouwens? red.), maar men vergeet al te vaak dat Nederland tot op het bot is genivellleerd. Ieder debat over inkomens sneuvelt, zodra iemand buiten de norm dreigt te vallen - aan de bovenkant wel te verstaan. En, zo beweert Kelder, met zoveel middelmaat komen we er niet. "Er valt met het voetvolk niet te praten over de wedde van de top." Weg daarom met de Balkenende-norm, geef (ook) staatsfunctionarissen wat ze waard zijn. Je zou het bijna niet zeggen, maar na 25 jaar van hoogconjunctuur is Nederland "een decadent, volgevreten en matig bestuurd land." Conclusie: Nederland is toe aan een meritocratie waar alleen de besten voor de publieke zaak mogen werken. En daarbij is Singapore een uitstekend voorbeeld. Ministers en topambtenaren verdienen er een miljoen en zo krijg je het best bestuurde land op aarde. Is Singapore geen democratie? Zou kunnen. Maar de elite daar is minder zelfgenoegzaam en veel minder incompetent dan wij hier gewend zijn .
Jort Kelder heeft zijn lange Hilversumse zomerpauze (toch zeker 3 maanden) gebruikt voor een boos betoog dat in NRC Handelsblad staat afgedrukt. Nederlanders zijn in de ban van andermans inkomen, wie een beetje verdient, is verdacht en uit angst voor boze kiezers marcheren politici vrolijk mee in de optocht tegen de zakkenvullers. Maar wie betaalt de recessie eigenlijk, vraagt Kelder retorisch. Niet de loonslaaf. Die sukkelt lekker verder met zijn almaar stijgende loon, een pensioen rond zijn 60ste en lekker veel vakantie, verlof , buitengewon verlof en compensatiedagen. Nee, het zijn de rijken die de recessie betalen. Hij acht het prima dat bankiers worden gepakt die bonussen blijven toucheren, terwijl de belastingbetaler voor hun blunders opdraait (hoe heten die bankiers trouwens? red.), maar men vergeet al te vaak dat Nederland tot op het bot is genivellleerd. Ieder debat over inkomens sneuvelt, zodra iemand buiten de norm dreigt te vallen - aan de bovenkant wel te verstaan. En, zo beweert Kelder, met zoveel middelmaat komen we er niet. "Er valt met het voetvolk niet te praten over de wedde van de top." Weg daarom met de Balkenende-norm, geef (ook) staatsfunctionarissen wat ze waard zijn. Je zou het bijna niet zeggen, maar na 25 jaar van hoogconjunctuur is Nederland "een decadent, volgevreten en matig bestuurd land." Conclusie: Nederland is toe aan een meritocratie waar alleen de besten voor de publieke zaak mogen werken. En daarbij is Singapore een uitstekend voorbeeld. Ministers en topambtenaren verdienen er een miljoen en zo krijg je het best bestuurde land op aarde. Is Singapore geen democratie? Zou kunnen. Maar de elite daar is minder zelfgenoegzaam en veel minder incompetent dan wij hier gewend zijn .
Bron(nen): NRC Handelsblad
POPULAIR NIEUWS
Deze drie zinnen maken duidelijk dat je met een narcist te maken hebt
‘Apocalyps als Rusland nucleaire wapens inzet tegen Westen’
Vier soorten kanker verantwoordelijk voor meer dan helft van alle diagnoses: deze vijf risicofactoren heb je zelf in de hand
Vonnis tegen Harvey Weinstein vernietigd
Kun je al dat zitten compenseren door 's avonds te sporten? (nee..)
