Blijft Zwitserland neutraal?

De aloude Zwitserse politiek om strikt neutraal door het leven te gaan en op gepaste afstand te blijven bij ruzies, verwikkelingen en rivaliteiten, komt in gevaar. Het lijkt wel of de steeds globalere wereldorde niet langer toestaat dat een klein land als Zwitserland zijn eigen gang blijft gaan. Neutraliteit is de kerngedachte van de Zwitserse buitenlandse politiek sinds de 16e eeuw. En heeft er eeuwenlang voor gezorgd dat het land niet werd meegetrokken in de oorlogen die grote en machtige buurlanden met elkaar uitvochten. Maar de laatste tijd vonden enkele conflicten met de Verenigde Staten plaats, die deze neutrale positie hebben ondergraven. Allereerst is daar natuurlijk de capitulatie van bankgigant UBS die details verstrekte aan de VS-regering van duizenden klanten en zo het heilige bankgeheim schond. Eerder gaf de Zwitserse overheid een paar technici aan, die in Iran hulp verleenden bij de speurtocht naar nucleaire wapens. En wat te denken van de arrestatie van Roman Polanski? The Wall Street Journal sluit niet uit dat Zwitserland nog ten tijde van de Koude Oorlog een speciale status had (en op haar grondgebied allerlei vredesbesprekingingen tussen Oost en West liet plaatsvinden), maar dat hiervan nu weinig meer over is. Een land met 8 miljoen inwoners is het domweg niet gegund z'n eigen gang te gaan. Als antwoord op deze ontwikkeling heet de Zwitserse buitenlandse politiek nu 'actief neutraal' te zijn. Een enkele keer een dienst verlenen aan een machtig land, daarna weer muisstil zitten en niemand voor de voeten lopen. Zo speelde Zwitserland recentelijk de rol van mediator ( ter bezwering van het conflict Turkijke - Armenië) en probeert het land op allerlei manieren niet de toorn op te roepen van supermachten als Amerika en Rusland. Het is fascinerend waar dit op uitdraait. Zwitserland is bijzonder klein, jazker, maar ook ongewoon vindingrijk als het er om gaat de eigen belangen te behartigen.

Bron(nen): The Wall Street Journal