De Molotov-Ribbentrop pijplijn

Sommige landen hebben een grote reputatie als het gaat om diplomatieke kwaliteiten.
Om een kleintje te noemen: Vaticaanstad. De Roomse Kerk heeft dan wel geen leger (Josef Stalin: 'Hoeveel divisies heeft de Paus?'), maar beschikt over een buitengewoon goed corps diplomatique.
Of om een groot land te noemen: Rusland.
In 1939 kwamen de heren Joachim von Ribbentrop (Duitsland) en Vjatsjeslav Molotov tot een overeenkomst (beide landen sloten een niet-aanvalsverdag, ook als een der landen door een derde zou worden aangevallen. Daarnaast werd afgesproken wie zijn gang kon gaan (op rooftocht) in welke regio - Polen werd bijvoorbeeld 'gedeeld'). Dat was nog eens zakendoen.
Aan dit oude 'Molotov-Ribbentroppact ' wordt opnieuw gerefereerd, nu Duitsland en Rusland een overeenkomst sloten over de toevoer van gas vanuit het Oosten, waarbij de pijpleiding om Polen en de Baltische Staten heen wordt gebouwd (deels over de zeebodem).
Boodschap: Rusland heeft geen enkel vertrouwen in de voormalige Oostbok-partners en peinst er niet over dit kostbare gas over 'vijandig' grondgebied te laten vloeien.
En wat is de Duitse boodschap richting Oosterse buren die altijd bedacht moeten zijn op de Russische toorn? Zoek het zelf maar uit, wij dienen onze eigen belangen.
Saillant detail: als superlobbyisten voor het Russische gas zijn de heren Gerhard Schröder en Joschka Fischer bijzonder actief. Misschien wel 2 bijzonder goede diplomaten.

Bron(nen): The Wall Street Journal