Vanwege Geert en LePen: het handigste is als vluchtelingen gewoon kreperen

Politiek
maandag, 09 mei 2011 om 00:00
welingelichtekringen header 1
Over vluchtelingen die er niet zijn kan ook geen ruzie ontstaan. Tientallen Afrikaanse migranten werden volgens een gedetailleerd verslag in The Guardian moedwillig de steek gelaten in de Middellandse Zee door militaire eenheden van Europese landen en de Navo; 63 vluchtelingen, onder wie vrouwen en kinderen, crepeerden. De rest kwam in de kampen van Ghaddafi terecht De boot vertrok op 25 maart uit de Libische hoofdstad Tripoli met 72 mensen aan boord: 47 Ethiopiërs, zeven Nigerianen, zeven Eritreërs, zes Ghanezen en vijf Soedanese migranten. Onder de passagiers waren twintig vrouwen en twee kleine kinderen. De Ghanese kapitein wilde het Italiaanse eiland Lampedusa bereiken, 290 kilometer ten noordwesten van Tripoli, maar na 18 uur op zee begon het bootje olie te verliezen en kwam het in moeilijkheden. Via de satelliettelefoon slaagden de migranten erin om te bellen met Moses Zerai, een Eritrese priester in Rome die Habeshia leidt - een organisatie die opkomt voor rechten van vluchtelingen. Zerai contacteerde de Italiaanse kustwacht, die de priester verzekerde dat alarm geslagen was en dat alle betrokken overheden op de hoogte waren van de toestand waarin de boot zich bevond.
Kort na het alarm van de pater kwam een militaire helikopter. De piloten, in militair uniform, lieten flessen water en dozen met koekjes zakken, en gebaarden de passagiers dat ze hun positie moesten proberen te behouden tot een reddingsboot langskwam. De helikopter vloog weg, maar er kwam nooit een reddingsboot.
Op 29 of 30 maart dreef het bootje in de richting van een vliegdekschip - zo dichtbij dat het onmogelijk niet opgemerkt kon worden. Volgens de overlevenden stegen twee vliegtuigen op van het schip en kwamen ze laag over de boot vliegen, terwijl de migranten op het dek stonden en de twee baby's in de lucht hielden.
Maar hulp kwam er ook toen niet. De boot van de migranten was onbestuurbaar geworden en dreef verder weg van het vliegdekschip. 'Elke morgen stonden we op en vonden we nieuwe lijken, die we na 24 uur overboord gooiden. De laatste dagen kenden we onszelf niet meer... Ieder was aan het bidden, of aan het sterven', zegt Abu Kurke. 'We hadden een fles water van de helikopter gespaard voor de twee kinderen, en bleven hen voeden nadat hun ouders overleden waren. Maar na twee dagen kwamen ook zij om.'
The Guardian heeft zelf een onderzoek ingesteld naar het vliegdekschip van waar de NAVO-helikopter zou zijn vertrokken en kwam tot de vaststelling dat het zo goed als zeker om het Franse schip Charles de Gaulle gaat. De Franse autoriteiten ontkennen dat het schip zelfs maar in de buurt was op het ogenblik van de feiten.
Bron(nen): De Standaard