Gruwelijk: man zet zelfmoord vrouw in scène, maar zij weet nog net de hulpdiensten te bellen

Ken M. uit het Belgische Aarschot stak zijn vrouw in haar polsen en dwong haar om met haar laatste krachten een afscheidsbrief te schrijven. Even later vertelde hij zogenaamd in paniek tegen zijn vader dat zijn vrouw zelfmoord had gepleegd.

De 40-jarige man ging er vanuit dat zijn vrouw zou sterven, maar ze wist op het nippertje de hulpdiensten te bellen. Ken M. is gisteren veroordeeld tot 10 jaar cel.

AmbulanceOp zaterdag 16 maart vorig jaar reed Ken naar zijn vader om hem te vertellen dat zijn vrouw Tamara (39) in een plas bloed in hun huis lag en dat ze haar polsen had doorgesneden. De vader die blind is reed met zijn zoon naar het huis en belde een ambulance. Ondertussen moesten ze de wonden dicht proberen te drukken. Omdat zijn vader niets kon zien, moest zijn zoon dat doen, maar die deed niets. "Hij boog zich over me en vroeg me stilletjes hem niet te verraden. Ik beloofde hem dat niet te doen,” vertelt de vrouw.

Op de vraag van de agente wie het heeft gedaan, geeft ze zachtjes antwoord: 'Mijn man'. Reden was dat ze die ochtend had opgebiecht een affaire te hebben met een collega. Het was niet de eerste keer dat ze een slippertje maakte. Voor de man was het de spreekwoordelijke druppel. Toen ze wilde gaan wandelen stak hij haar twee keer in haar nek en later bewerkte hij ook haar polsen.

AfscheidsbriefjeHij wilde het op zelfmoord laten lijken en dwong de vrouw een briefje te schrijven. "Hij bewoog de balpen met mijn vingers en schreef iets. Ik weet niet wat. Ik kon mijn hoofd amper bewegen. Hij zei ook dat we iets op zijn voicemail moesten zetten. Dat hij voor onze dochter moest zorgen. Hij nam mijn gsm en drukte met mijn bebloede vingers zijn nummer in. Ik hoorde zijn gsm rinkelen. Hij zei wat ik moest zeggen: ‘Sorry, het spijt me zo erg voor onze dochter.’

Buren"Ik zei dat ik wel bij hem zou blijven, maar hij zei dat het niet meer hoefde," gaat ze verder. "Op dat moment zag ik dat hij aan een houten plank boven het raam een doek had gehangen, zodat de buren niets zouden zien. Ken zette ook muziek op, vermoedelijk zodat niemand me zou horen roepen.” Haar man liet haar achter, maar kwam steeds weer terug. Dan zei hij: "Ben je er nog?”

Toen hij wegreed met de auto kon ze rond kijken en zag ze haar telefoon liggen. Het lukte haar om zelf de hulpdiensten te bellen. Zo overleefde ze de moordpoging ternauwernood.

Bron(nen): AD