Het nieuwe Parijs

In Parijs liggen de meest ambitieuze plannen op tafel om de hoofdstad te verbouwen. Het gaat om grondige innovaties, zoals een nieuwe stadstrein die boven de périphérique (ringweg) zijn rondjes rijdt, een nóg verder uitdijend metronet en nieuw aan te leggen parken. Het doel is tweeledig: Parijs moet groener worden en de verbinding tussen de oude stad en de voorsteden dient te verbeteren. De plannen zijn groots en ambitieus, en passen naadloos in de Franse traditie om dergelijke vernieuwingen van de grootst denkbare allure te voorzien. Er wordt al gesproken van de eerste ‘post-Kyoto stad,’ om zo aan te geven dat met natuur en milieu alleszins rekening wordt gehouden. Verder zijn deze voornemens prima getimed, want zijn dit niet de tijden dat de overheid het voortouw moet nemen bij grootse bouwwerken, om op die manier de economie uit het slop te halen – alles in de geest van John Maynard Keynes? Dat laatste komt trouwens goed uit, want in Frankrijk doet de overheid al eeuwenlang niets liever dan zich mengen in het economische krachtenveld. Al lang voor Keynes waren Franse regenten heer en meester over handel en industrie – en gelukkig is die reflex weer helemaal en vogue. Natuurlijk zijn er sceptici die zich afvragen of Nicolas Sarkozy weer iets heeft bedacht om goede sier mee te maken. Zeker, zijn bijnaam is ‘President Bling-Bling,’ maar ook al zou hij zich hier inspannen voor zijn eigen eer en glorie, dan nog werkt hij in een heuse Franse traditie. Want de presidenten Chirac, Mitterrand en Giscard d’Estaing handelden niet anders: Parijs van immense bouwwerken voorzien met hun eigen naamplaatje erop.

Bron(nen): International Herald Tribune