In Frankrijk schijnt de zon

Ietwat onalledaags artikel in de Frankfurter Allgemeine Zeitung waar je niet 1,2, 3 de vinger op kunt leggen. Het is een hommage aan het huidige Frankrijk waar veel zaken niet meer zijn wat ze waren. De grote denkers en hun culturele fall out zijn een beetje verdwenen en in die zin is Frankrijk een stuk gewoner geworden. Ook de eertijds dikke kranten zijn dun geworden en staan niet langer vol met geborneerde wijsheden.
Je zou kunnen zeggen dat de Franse cultuur zijn oude superioriteit heeft verloren, maar zo zegt de Duitse voorpost in de persoon van Hans Ulrich Gumbrecht in de FAZ, dat is eigenlijk best wel aangenaam. Hij beschrijft de inauguratie van Simone Weil bij de Académie française, een schitterend schouwspel waar een toneelstuk wordt opgevoerd dat al eeuwenoud is en waarbij elegantie de hoofdrol vervult.
Door de jaren heen kreeg de Franse staat steeds opnieuw een ander aangezicht, van feodaal koningschap, revolutie, keizerrijk, restauratie, opnieuw koningschap, empire, derde, vierde en vijfde republiek - alles kwam langs, maar sommige tradities trotseerden al die tijdvakken en een soort van subliem vertoon bleef overeind tussen alle veranderingen. Inmiddels is Frankrijk misschien wat minder briljant dan het ooit was, maar dat is eigenlijk een verademing. De omgang is wat meer ontspannen, maar dankzij allerlei rituelen en ijzersterke instituties is niet al het goede van het verleden weggespoeld.
Samengevat: het Franse leven is bijzonder aangenaam en ongewoon gewooon geworden. Op de afbeelding: Les Deux Magôts in hartje Parijs.

Bron(nen): Frankfurter Allgemeine Zeitung