"Gut, du kannst ein Arier sein!"

De nu 77-jarige Janusz Bukorzycki kan zich nog goed herinneren dat hij in 1943 met zijn moeder bij de SS-arts in Lodz, Polen, werd geroepen. Zijn schedel werd gemeten, de omvang van zijn neus en hij werd gefotografeerd. En toen sprak de arts de bovenstaande woorden en daarmee was het lot beslecht dat hij, en duizenden anderen, vandaag nog dragen. Ze werden Arier. En moesten dus Polen uit, om niet in slechte invloeden op te groeien. De duizenden werden weggehaald bij wie ze hoorden en gegeven aan goede Duitsers. Dat zijn Duitsers waarvan we nu denken dat ze niet zo goed waren, want die inzichten over wat goed is en kwaad kunnen verschuiven. Een levenslang van verwarring, schaamte, onthechting volgde. De meeste van de jongens en meisjes zijn nu in de zeventig. Hun leven is voorbij. En dat leven werd getekend door het feit dat ze ariër waren.

Bron(nen): Der Spiegel