Waarom in Spanje niemand een burn-out heeft

Samenleving
door Admin
zaterdag, 16 februari 2019 om 9:11
welingelichtekringen header 1
De Zuid-Europeanen met hun eindeloze zomers, hun siësta's en urenlange tafelen, een burn-out is niet het eerste wat je bij hen verwacht. Journalist Carlijn Teeven, die 5,5 jaar in Spanje woont, schrijft in Vrij Nederland dat burn-outs er inderdaad nauwelijks voorkomen. Maar niet om de reden die je zou denken.
Ze begint: "Als ik Spaanse vrienden vertel dat stress, overspannenheid en het totaal opgebrand zijn door werk in Nederland alledaagse thema’s zijn, lachen ze me in eerste instantie uit. ‘Jullie nemen het leven ook veel te serieus, daar in het noorden. Je leeft toch niet om te werken?’"
Identiteit Teeven denkt dat werk in Spanje minder onderdeel is van iemands identiteit, dat het minder je status bepaalt. "Hier bén ik geen journalist, maar wérk ik als journalist. Bij een nieuwe ontmoeting is de eerste vraag hier vaak niet wat iemand voor de kost doet, maar waar diegene vandaan komt. En in de tien dagen dat ik voor het eerst bij mijn schoonouders over de vloer was, vroegen ze niet één keer naar mijn werk, maar wilden ze wél elke ochtend weten hoe het met mijn familie was."
Hard werken Maar er is ook een andere kant. Spanjaarden werken hard, maken lange dagen en kennen wel degelijk werkstress. De Spaanse burn-outonderzoeker en psycholoog Jesús Montero Marín legt haar uit: "Wat in Nederland wordt gediagnosticeerd als een burn-out, wordt in Spanje vaak onder de algemene noemer depressie geschoven. De meeste Spaanse psychologen en huisartsen hebben simpelweg niet genoeg kennis om het onderscheid te kunnen maken."
Taboe Nederland is op dat gebied veel verder, stelt Montero. "Jullie zijn beter opgeleid en vrijer van vooroordelen. Ik werkte samen met onderzoekers van de Vrije Universiteit in Amsterdam en zag dat de manier van werken in Nederland ook heel anders is. Er zijn meer mogelijkheden om werk en gezin te combineren en vanuit huis werken is heel gewoon. Dat is in Spanje echt niet zo."
Bovendien is zeggen dat je ongelukkig bent taboe in Spanje, vindt Montero. "Wij Spanjaarden hebben een mentaliteit van gelukkig zijn. We zijn relaxed, het is mooi weer, de mensen lachen. Kijk in de Parijse metro eens om je heen: iedereen ziet eruit alsof ze net een citroen hebben gegeten," vertelt Laura, die in Spanje kampte met zware werkstress en nu in Parijs woont.
Montero merkt zelfs dat veel Spanjaarden niet durven te praten over werkstress. "Zowel bij werknemers, die bang zijn hun baan te verliezen als ze aangeven dat ze het werk niet aankunnen, als bij werkgevers, die een slechte naam willen voorkomen: wat zegt het over mijn bedrijf als het personeel opgebrand raakt?"
Teeven beschrijft verder hoe laag de lonen liggen in Spanje en hoe hard daarvoor gewerkt moet worden. Een burn--out is taboe. Bovendien kun je simpelweg niet zomaar een tijd opgebrand thuis gaan zitten, een luxe die we in Nederland gelukkig wel hebben.
Bron(nen): Vrij Nederland