Hoe weet je of je stinkt?

Je denkt dat je niet stinkt naar zweet, omdat je het zelf niet ruikt. Maar vertrouw daar niet op,

Je eigen lichaamsgeur ruiken is lastig omdat je neus snel went aan vertrouwde geuren (olfactorische gewenning). Anderen merken daarom vaak eerder dat je stinkt. Toch zijn er eenvoudige controles: ruik aan overdag gedragen kleding of gebruik de handentest buiten of in een goed geventileerde ruimte om je geurkompas te herkalibreren.

Lichaamsgeur ontstaat niet door zweet zelf maar door bacteriën die het apocriene zweet afbreken. De soortensamenstelling onder je oksels bepaalt of de geur mild of penetrant is. Een overvloed aan Corynebacterium kan een zure of fecale geur geven, terwijl Staphylococcus vaker neutraal ruikt. Factoren die deze bacteriële balans beïnvloeden zijn voeding (meer vlees, fastfood, koffie of alcohol verergeren geur; veel groenten verzachten), hormonen, BMI, gezondheid, stress en synthetische kleding die lipiden vasthoudt.

Deodorant maskeert geur tijdelijk maar kan het probleem in stand houden: hij doodt zowel goede als slechte bacteriën, waarna resistente, geurveroorzakende stammen terugkeren. Overweeg daarom een deodorant-pauze van één à twee weken tijdens vakantie om het microbioom te herstellen. Douche dagelijks met een milde antibacteriële zeep, droog oksels grondig en scheer okselhaar om verdamping te bevorderen. Natuurlijke middelen zoals appelciderazijn of citroensap kunnen de pH verlagen en bacteriegroei remmen.

Kies ademende stoffen zoals katoen en trek schone kleding aan zodra je gaat zweten. Als hardnekkige geur blijft of plots verandert, of als overmatig zweten je sociale leven beperkt, zoek dan medische hulp. Nieuwe onderzoeken werken aan probiotische deodorants die goede bacteriën toevoegen in plaats van alles te doden, wat een duurzame oplossing kan bieden.

Kortom, werk mét je huidmicrobioom: pas je hygiëneroutine, voeding en kleding aan en geef je oksels regelmatig rust van klassieke deodorants.