Pat Buchanan, u kent hem vast nog als de Republikein die tot twee maal toe een gooi deed naar het Amerikaanse presidentschap, luidt de noodklok. Aan universiteiten wordt zo driftig gediscrimineerd dat de blanke christelijke student er nauwelijks nog aan te pas komt. Hij wordt opzij geschoven door minderheden die zo bezig zijn snel een meerderheid te vormen. Mensen uit Spaanssprekende gebieden en zwarte Amerikanen moeten voorrang hebben aan voorname wetenschapppelijke instellingen en dat beleid verloopt wonderwel. Door aan deze groepen minder hoge eisen te stellen dan aan anderen. Buchanan stoort zich aan het feit dat iemands huidskleur een reden kan zijn om minder makkelijk toegang te krijgen tot een universiteit. Volgens hem was het de civil-rights beweging er eertijds om te doen dit soort belemmeringen juist op te heffen.
Hij stelt de terechte vraag: 'What are the historic and moral arguments for discriminating in favor of kids from Angola and Argentina over kids whose parents came from Poland and Vietnam?' Het zijn vooral kinderen uit lagere blanke bevolkingsgroepen die door dit beleid worden gedupeerd. Op de elite-opleidingen zijn de lower-class blanken zo een uitzondering geworden. De rassendiscriminatie is volgens Buchanan in Amerika opnieuw aan de orde van de dag, ditmaal gericht tegen het blanke ras.