
Zonnebloemen doen aan wiskunde
De spiraalpatronen die je ziet in bloemkolen, artisjokken en de schijfbloempjes van zonnebloemen delen een bijzondere karakteristiek: de nummers van de spiralen die met de klok mee en tegen de klok in gaan, zijn opeenvolgende Fibonacci-getallen, dat wil zeggen 1, 1, 2, 3, 5, 8 en dan verder, zodat elk cijfer de som is van de twee cijfers die eraan voorafgaan. Die spiralen zitten er met een reden. Door die spiraalvorm zitten de schijfbloempjes van de zonnebloem heel dicht tegen elkaar aan en daardoor vangen ze de maximaal mogelijke hoeveelheid zonlicht op die de plant kan krijgen.
Maar hoe doen die planten dat? En waarom die Fibonacci-getallen? Dat komt door het groeihormoon auxine. Waar dat zit, groeit een schijfbloempje. In de Physical Review Letters beschrijven onderzoekers hoe ze het samenspel van auxine en andere proteïnen beschreven in een computermodel om zo te voorspellen waar auxine zou verschijnen. Simulaties met dat model lieten precies dezelfde Fibonacci-spiralen zien als die men normaal gesproken in zonnebloemen ziet. Op basis hiervan suggereren de onderzoekers dat dit soort patronen universeler zijn in de natuur dan we denken.
Bron(nen): ScienceShot: Sunflowers Do the Math Phyllotaxis, Pushed Pattern-Forming Fronts, and Optimal Packing

Briljante oplossing van moeder natuur. Inderdaad breed toegepast in flora én fauna. Denk bijvoorbeeld aan slakkenhuizen of spinnenweb.
Is het niet eerder dat wiskunde doet aan natuurwetten? Ik had een wiskunde leraar die helemaal wild werd van fractals; ook zo’n typisch natuurlijk systeem.
meer over dit in deze briljante docu
http://www.youtube.com/watch?v=lEV5AFFcZ-s&list=FL-sWYBQrEiBoencg5V8Izow&index=37
de Gulden Snede, ook te vinden bij schelpen, Nautilus en cactussen.