Maakt 'taal' ons arm en dik?

Keith Chen, een econoom aan Yale, stelt in een nog te publiceren onderzoek dat taal van invloed kan zijn op onze economische verantwoordelijkheid en op onze gezondheid. Het zit zo: Er zijn talen waarbij een strikt onderscheid wordt gemaakt tussen de tegenwoordige tijd en de toekomstige tijd en talen waarbij dit niet gebeurt. Het Spaans is een taal die zo’n strikt onderscheid maakt: Escribo betekent ik schrijf. Escribiré betekent ik zal schrijven. In andere talen als het Mandarijn wordt dit onderscheid niet gemaakt. Hier gebruikt men dezelfde werkwoordsvorm voor zowel de tegenwoordige als de toekomstige tijd.

Uit het onderzoek van Chen blijkt dat sprekers van een taal die een strikt onderscheid maakt tussen het heden en de toekomst minder pensioen hebben, meer roken, minder sporten, en meer kans hebben op het ontwikkelen van obesitas. Een oorzaak hiervoor kan zijn dat mensen door deze scheiding in taal tussen heden en toekomst de scheiding ook maken in het dagelijks leven. De toekomst staat voor hen veel verder weg en dit maakt het moeilijker om op de lange termijn te denken. Deze mensen zullen dus minder snel geneigd zijn nú gedrag te vertonen dat hun toekomst positief zal beïnvloeden.

Bron(nen): Discover Magazine