Door op deze manier te wandelen daalt je hartrisico drastisch

Onderzoekers volgden ruim 33.000 mensen van gemiddeld 62 jaar oud die maximaal 8.000 stappen per dag zetten. Dat is minder dan de vaak aangehaalde 10.000 stappen, maar nog steeds een aanzienlijke hoeveelheid beweging. De deelnemers droegen bijna een week lang een activiteitentracker aan hun pols die precies bijhield wanneer en hoe ze bewogen.

De onderzoekers keken niet alleen naar het totale aantal stappen, maar ook naar hoe die stappen waren verdeeld. Sommige mensen zetten hun stappen voornamelijk in korte stukjes van minder dan vijf minuten, bijvoorbeeld door even naar de keuken of naar de brievenbus te lopen. Anderen wandelden juist in langere periodes van tien, vijftien minuten of langer achter elkaar.

Na bijna acht jaar bleek er een enorm verschil te zijn. Van de mensen die hun stappen in korte stukjes van minder dan vijf minuten verzamelden, kreeg 13 procent hart- en vaatziekten. Bij mensen die hun stappen juist in langere periodes van vijftien minuten of meer verzamelden, was dat slechts 4,4 procent. Dat is een daling van ongeveer twee derde.

Ook het sterftecijfer verschilde. Bij de eerste groep overleed 4,4 procent binnen ongeveer tien jaar, terwijl dat bij de groep die lang wandelde slechts 0,8 procent was. Zelfs mensen die hun stappen in periodes van tien tot vijftien minuten verzamelden, hadden al een veel lager risico dan degenen die alleen korte stukjes liepen.

Het verschil heeft te maken met hoe je hart en bloedvaten reageren op beweging. Wanneer je langer aan een stuk doorloopt, gaat je hartslag omhoog en blijft die een tijdje verhoogd. Je bloedvaten verwijden zich en je ademhaling wordt dieper. Deze fysiologische reactie heeft een trainingseffect op je cardiovasculaire systeem. Bij korte stukjes lopen komt je lichaam nooit echt op gang voordat je alweer stopt.

Toch moeten de resultaten met enige voorzichtigheid worden bekeken. Het onderzoek was observationeel, wat betekent dat de onderzoekers alleen keken naar wat mensen deden zonder zelf een interventie te doen. Hierdoor kunnen ze niet met zekerheid zeggen dat de langere wandelingen de directe oorzaak zijn van het lagere risico. Mogelijk zijn mensen die langer achter elkaar wandelen ook in andere opzichten gezonder, bijvoorbeeld door beter te eten of minder te roken.

Ook werd de activiteit maar één keer gemeten, aan het begin van het onderzoek. Mensen kunnen hun bewegingspatroon in de loop der jaren veranderd hebben. Bovendien bestaat er het risico van omgekeerde causaliteit: misschien konden mensen die al wat zieker waren gewoon geen lange wandelingen meer maken, en daarom zetten ze hun stappen vooral in korte stukjes.

Bron: Annals of Internal Medicine