Medewerkers en cliënten klappen uit de school over Moszkowicz
Bram Moszkowicz is 'ongeschikt' voor zijn vak, zei de deken van de Amsterdamse Orde van Advocaten Germ Kemper. De strafpleiter zou met een ernstig financieel tekort kampen en 'lak' hebben aan zijn cliënten. Bovendien zou hij de beroepsregels schenden en niet naar de bijscholingscursussen gaan. De Volkskrant sprak tal van oud-cliënten, oud-medewerkers en collega’s over de praktijken van Moszkowicz.
Een bloemlezing:
Een oud-medewerker: 'Cliënten vroegen altijd: wat vindt de heer Moszkowicz hiervan? Dan loog ik dat hij hetzelfde vond als ik, maar ik dacht altijd: Bram weet niet eens dat jij bestaat.’
Strafrechtadvocaat Serge Weening, die werd opgeleid door Brams vader Max: 'Ik deed eens een zaak samen met Bram, omdat een cliënt dat graag wilde, maar ik had vooral te maken met zijn kantoorgenoot Arnoud Comans. Comans is geniaal. Hij is de drijvende kracht achter Moszkowicz. Bram kan in de rechtszaal prachtig overbrengen wat Comans heeft opgeschreven, maar heeft geen dossierkennis en geen kennis van de jurisprudentie. Als er op de zitting iets gebeurt wat Comans niet heeft voorbereid, kan Bram daar niks meer van maken.'
Patty Brard moest per maand 5.000 euro alimentatie betalen toen zij van haar man scheidde. Moszkowicz bood aan om haar hoger-beroepzaak te doen. Brard: 'Waarschijnlijk omdat hij er een bak publiciteit mee kon krijgen. In het begin was Moszkowicz aanwezig bij de gesprekken over mijn scheiding, maar al snel nam een onervaren medewerker het over.' Het alimentatiebedrag werd verhoogd tot meer dan 8.000 euro per maand. 'Kort daarna ontving ik een brief van mijn advocaat. Als ik me ooit negatief zou uitlaten over onze samenwerking, zou ik gestraft worden', zegt Brad. Ze is niet naar de deken gestapt.
Advocaat Doornbos: 'Mijn cliënt heeft een bankrekening in Nederland, maar Moszkowicz vroeg hem om contant te betalen.'
De vertrouwensman van Willem Endstra: 'Wim zette een wijnkist op tafel en zei dan: die is zometeen voor meneer Moszkowicz, want die waardeert een goede wijn. In het kistje zat meer dan 100 duizend dollar in biljetten.'
Advocaat Nico Meijering, wiens vader ook in Auschwitz zat: 'Bram praat in de media alles recht wat krom is. Hij brengt onze beroepsgroep schade toe. Ik schaam mij plaatsvervangend voor iemand die telkens het Auschwitz-verleden van zijn vader in stelling brengt om de bliksem van het eigen falen af te leiden.’
Wat had dat gedacht: de gevierde Bram Moskowicz blijkt niets meer te zijn dan een sneue scharrelaar met goed gevoel voor publiciteit…
‘Wim zette een wijnkist op tafel en zei dan: die is zometeen voor meneer Moszkowicz, want die waardeert een goeie wijn. In het kistje zat meer dan 100 duizend dollar in biljetten.’
Onze Bram kan zo figureren in The Godfather.
De riolen gaan open, want iedereen in Nederland die boven het maaiveld uitsteekt en met succes zijn ambacht uitoefent, moet gehaat worden. Moet vernederd worden. Moet kapot gemaakt worden.
Velen gingen Moszkowicz voor. Velen zullen volgen.
En de vele kleine, bange onbeduidende ratten blijven knagen.
Wat een onzin. Een belastingfraudeur wordt berecht -volgens u door kleine, onbeduidende, knagende ratten- en u neemt het voor hem op?
Ik heb er geen ervaring mee hoor, als eenvoudige pensioengerechtigde. Maar als je als belastingontduiker niet met de FIOD in aanraking wilt komen, zul je gewoon moeten zorgen dat je niet boven het maaiveld uitkomt.
Niet alle dure etentjes, maatkostuums en grote aankopen bij de juwelier met contant geld betalen. Want ja, dat valt toch een keertje op en dan word je gesnapt. Zo simpel is het.
(in antwoord op Apex)Alles over contante betalingen, scholing en belastingontduikingen is relevant.
Uitgaan van de mythe van de briljante advocaat die alles zelf doet is echter net zulke onzin als geloven in de briljante hoogleraar die alles zelf bedacht heeft (i.p.v. zijn promovendi en studenten) en de briljante consultant die zelf een topadvies opstelt (i.p.v. de ploeteraars die nachtenlang z’n spreadsheets en powerpoints in elkaar moeten zetten): een ouderwets, romantisch beeld van het geniale individu, die in de praktijk gewoon de manager is van een groep veelal net zo slimme en capabele medewerkers die vaak net iets minder testosteron en geldingsdrang hebben dan hun baas. Waarschijnlijk vindt de opgevoerde Comans het prima dat z’n baas zich bezig houdt met de etentjes, de verkooppraatjes, het opkloppen en het regelen van de incasso, zodat hij zich lekker met z’n vak kan bezighouden.