Hitler probeerde honden te fokken voor een pratend en denkend hondenleger

De Nazi's probeerden honden te fokken die net zo slim, goed, sterk en trouw waren als SS'ers. Voor de nazitijd was er in Duitsland een groep 'wetenschappers' die meenden dat honden bijna net zo slim waren als mensen. En dat dat er wel uit zou komen met het kruisen van de juiste rassen en met de juiste training. Die wetenschappers werden na de machtsovername van Hitler niet opgesloten, maar mochten een fokprogramma starten om te komen tot de Ultieme Hond. Het is ontdekt door een Engelse historicus, Jan Bondeson, die het vastlegde in zijn boek . Hitler richtte een Tier-Sprechschule op in Hanover en liet daar honden met talent bijeenbrengen. Een van de helden van de Schule was  terriër Rolf, die in morse zijn eigen naam met zijn poot kon spellen. Het doel was dat de honden taken zouden kunnen overnemen van de SS: kampen bewaken, mensen vermoorden. Maar het bleef mensenwerk. In de nazi-filosofie was veel ruimte voor de band tussen mens en dier en vooral tussen mens en hond. Toen de joden werden weggevoerd stonden de kranten vol met ingezonden brieven van Duitsers die zich zorgen maakten over de achtergebleven honden van de joden. Hitler was tot de laatste dag onafscheidelijk van zijn eigen hond Blondi. Hij schoot deze dood vlak voor zijn eigen zelfmoord neer.