Achter de schermen van de oorlog in Libië

De bekende Parijse filosoof en schrijver Bernard-Henri Levy heeft weer een nieuw boek samengesteld. Dit keer gaat het over zijn persoonlijke bemoeienissen met de opstand in Libië. BHL, die er naar eigen zeggen voor zorgde dat president Sarkozy het voortouw nam in de oorlog tegen Gathafi, gaat er graag prat op dat hij overal verstand van heeft, ook van hoe je een dictator moet uitroken. In La Guerre sans l'aime, dat woensdag uitkomt, onthult hij hoe hij Sarkozy heeft overgehaald zich militair en diplomatiek te bemoeien met Libië en hoe tijdens geheime vergaderingen werd besloten wapens te leveren aan de rebellen. Le Nouvel Observateur geeft alvast vijf (belangrijkste) onthullingen prijs uit Levy’s boek:

1. In juni erkende Frankrijk wapens te hebben geleverd aan de Libische rebellen. Volgens de officiële verklaring betrof het slechts een eenmalige levering eind mei aan de strijders van Djebel Nafoussa. Volgens BHL waren er echter ook andere wapenleveranties op andere locaties, en veel eerder.

2. Frankrijk heeft altijd ontkend grondroepen en instructeurs te hebben gestuurd. Maar volgens BHL vroeg Sarkozy op 16 april zijn diplomatieke adviseur hoeveel grondtroepen en instructeurs er in Libië waren. Na het antwoord zegt Sarkozy tegen de Libische generaal Younes, op het Elysée aanwezig: "Het exacte aantal doet er niet toe. Je zult Arabisch sprekende Fransen krijgen. En je krijgt er binnenkort nog meer.”

3. Frankrijk heeft nooit toegegeven dat het speciale grondtroepen heeft gestuurd. Maar door het ontvangen van de voorzitter van de nationale overgangsraad Mustafa Abdeljalil accepteerde Sarkozy volgens BHL tevens het sturen van "elite eenheden". BHL schrijft dat hij het was die de Libiër voorstelde om 300 speciale troepen te vragen, samen met Groot-Brittannië, om de opstanden te leiden, Libische commando’s te trainen en de stad Koeffra in te nemen. Volgens BHL heeft Sarkozy "gedeeltelijk” aan zijn verzoek voldaan.

4. Tegen het einde van de strijd hebben de geallieerden 1 strategische doelstelling gespaard: "de privé-landingsbaan van de kolonel" in zijn stadsbunker in Bab al-Azizia. De Britse ambassadeur in Frankrijk legt BHL uit waarom de baan evenals het privé-vliegtuig van Gathafi werden gespaard: "De boodschap (naar Gathafi) was tweeledig. Ten eerste: je hebt een uitweg (....). En als je op een ochtend wakker wordt en merkt dat een Engelse of Franse bom je landingsbaan heeft beschadigd, dan betekent dat dat je uitgespeeld bent."

5.Volgens de schrijver/filosoof hebben Franse soldaten een belangrijke rol gespeeld in de val van Tripoli. Niet alleen heeft de Franse luchtmacht, onder bevel van de NAVO, samen met de overgangsraad 20 geïdentificeerde doelstellingen gebombardeerd, maar was er ook een Franse speciale eenheid bij de operatie betrokken. Op 17 augustus belde Sarkozy met BHL. "Hij vertelde me dat gisteren over zee wapens waren aangekomen in de haven van Misrata en Tripoli en dat het uur U nadert." Vier dagen later tijdens de opstand van Tripoli schrijft BHL: "Speciale eenheden uit Frankrijk, de Verenigde Arabische Emiraten, en in mindere mate, uit Engeland zijn in volle actie.” Hoe? Dat schrijft hij dan weer niet.

Bron(nen): Le Nouvel Observateur