Misschien zullen andere rouwenden steun vinden in dit boek'

De laatste woorden aan de liefde van haar leven, sprak ze op 11 maart 2010: ‘Ik moet je laten gaan, lieverd.’ Die dag sterft de politicus Hans van Mierlo, vanaf die dag wordt Connie Palmen ‘één gapend tekort’. 48 dagen later begint de schrijfster een logboek, uit razernij en om niet te vergeten. Ze schrijft zich weer staande, en ze schrijft zich schor. ‘Hij is er overal níét.’ In De Standaard, een krant waar zo mooi wordt geschreven dat het spijtig is dat het te vaak over België gaat, een krachtig interview met Palmen. Een paar citaten: ‘Hij is er overal níét.’‘Rouw zadelt je op met een door en door verliefd lichaam. De symptomen zijn dezelfde: helse onrust, jakkerend verlangen. Verliefden zijn niet alleen ontoerekeningsvatbaar, ze zijn ook doodsbang. Net als rouwenden, die zijn panisch. Rouw is verliefdheid zonder verlossing.'

‘Door het leven dat ik leidde, lag het voor de hand dat ik Hans vroeg of laat zou ontmoeten. En dan is de stap klein om te denken: we móesten elkaar wel op een dag ontmoeten. Dat is wat wij mensen doen: van een lot een plot maken.’ Bestel: